من و تو

به تو خواهم پیوست

         در شبی تیره که در پنجره های نگران کوچه

              زلف اندوه پریشان باشد

و در اندام تو تب مثل جنون در تن من

                           خانه ای خواهد ساخت

و تو تبدارترین حادثه ها را که در آغاز افول تن گل می دیدی

              در نگاه شب آغاز غزل خواهی دید

تو در آن شب از من

               نه حضوری محسوس

                  و نه شعری سرشار

                      و نه چشمی بیدار در حریر تب طغیانگر غم خواهی دید

تو در آن شب از من

          روزنی خواهی دید

             رو به صد راز که از کوچه ی یک خاطره جان می گیرد

 تو در آن شب از من

           پیکری خواهی دید

                   منتظر ، بی سایه

                       مظهر پوچی مطلق که خدا می گوید

تو در آن شب از من

        روحی از جنس جنون خواهی دید ...