درود استاد ارجمند
قسم یاد میکند به تک تک اساطیر ای که با ظلم سر ستیز دارند
و در شاهنامه هم هر کدام را به شکلی توصیف میکند
و قسم به یاد کسانی دارم که برایم تقدس دارند کمان آرش که با جنگ تورانیان مرزهای ایران رامشخص کرد
سیاوش که با پاکی اش از آتش گذشت
در آخر قسم به تمام این بزرگان
که ظلم استوار نیست یک نوع میشه قسم که از نام این شعر هم پیداست
بسیار سپاسگزارم استاد از نقدتان و توجه ایی که داشتید
سروده زیبایی است
با معنی آن موافق نیستم
کمان آرش
سوک سیاوش
کجا و ظلم کجا؟