تمنا

درود بزرگوار
به شعر نای خوش آمدید
موفق باشید

سلام شاعر گرامی
قولعاده زیبا بود
قلمتان همیشه توانا
درپناه خدا

درودها
بسیارزیباست
درودبرشما

درود سید بزرگوار،بسیار زیبا،درست همانگونه که انتظار می رفت

سلام...
درود بر شما ...
بسیار زیبا بود و دلنشین..
......
🌹

درود بر شما بسیار زیبا سرودید

سروده زیبا آفرین
زبانتان گویاباد

عالی سروده اید

درود برشما

درودشاعرگرامی
بسیارزیباست
رقص قلمتون ماندگار

درود شاعر گرامی بسیار عالی
موفق باشی

درود و عرض ارادت ادیب گرانقدر
بسیار عالی موفق باشید

درود بر شما زیبا بود

سپاس

سلام درود فراوان شاعرتوانا

درود
شاعر گرامی

با سلام و عرض ادب و احترام

بسیار زیبا است و دلنشین بزرگوار.

مانا باشید و جاوید بسرایید ان شای الله.

به به
بسیار عالی و زیبا
برقرار باشید

گر تمنـــای  محــــبت ز تو زیبا کــردم

می گزم لب که چرا خواهش بیجا کردم

ایکه عمری به عتاب تو مرا عادت بود

برخـــلاف آمـد عادت چه تقــاضاکردم؟

نه مـرا طاقت دیدن نه دگـر پای فـرار

عجبـــا این دل سرگشته چه شیداکردم

خنده گر تلخ شد از دوری رویت .آری

بخیــال لبت ای دوست چو حــلوا کردم

جان عزیزاست چواز جانب تو عاریت است

من نه آنـم که طلب کــردی و پروا کردم

باغ فردوس برین وعده ء فردای تو بود

آنچه امــروز توانـم که همین جا کردم

به کنارم می ناب ولب جوی و قد سرو

هرچه خواهـم  همه اینــجا مهیا کردم

عمری اندر طلبش روی به محراب ونماز

عاقبت درخـم ابـروی تو پیـــدا  کردم


سیدبها قزوینه

_____________________


گر تمنایِ محبت، زِ تو زیبا کردم
میگزم لب،که چرا خواهشِ بیجا کردم

و چند بیت بعدی به زیبایی مکتب « واسوخت » را زنده میکند. مکتبی که از گذشته تا حتی همین حالا تداوم داشته ولی در نوع و سبک و سیاق و موضوعات مختلف اما نهایتا واسوختی.
واسوخت یعنی روگردانی و گله مندی و شکایت عاشق از معشوق ( آیا میخواهد سر به تنش نباشد؟)
سعدی و دهلوی و عشقی و شهریار در اشعارشان از این صنعت بهره جسته اند ( مقدمین و متأخرین و معاصرین)
این روزها اگر ترانه های دهه نودی و غیر نودی و اینور و آنور و فراپاپ و فراپست مدرن و غیره گوش بدهیم،پُر است از این شِکوه هایِ خیالین. معشوق را میبرند تا سر بِبُرند.... معشوق !!!!!

واسوخت،صدایِ لرزانِ عقده ها و عقیده هایِ نارس و نرسیده است که از درونِ تسلیم شده یِ تَن و بطنْ رنجورهایِ بی دست است که عشقشان را به پسر همسایه وا داده اند ( یکی عبدالسلام میشود و آن دیگری،مَمی ژنده پوشِ زنده خور، راستی،ابرو را هم بر میدارد)
آدم فروش
عروسکی بودم
خیالی نیست


شما چطور؟

( تنها خواستم کمی صنعتِ واسوخت را گوشزد نمایم،و الا سروده سرشار از آرایه و صنایع و نغزهایِ ناسره ایست که به دنبال میکشاند و کشانده است)

یادم آمد... اصلا واسوخت یک تعارف است. تعارف نیست؟


نگاه کنید:

عمری اندر طلبش روی به محراب ونماز
عاقبت در خَـمِ اَبـروی تو پیـــدا  کردم


واسوخت یک شوخی است( از اساس در تقلایِ یار است و با یار غذا میخورد و با یار میبیند و با یار میمیرد)
واسوخت یک شـــــــــــــوخیست
شوخی نیست؟


در پناه مهر _ عیسا

درود بر شما
غزل زیبایست