جانا! فقط توباشی...

🦋🦋

مرغ خیال من را کوی تو آشیان است
درآرزوی کویت باچَشمِ دل روان است

پای پرنده ی جان بسته به تار مویت
بگشای پا و پر را تا پر زند به سویت

ای آشنای قلبم ، کی می گشایی آن در
دیریست در هوایت ، سامان ندارد این سر

گَه می شوی دلارام ، گَه می زنی به دل چنگ
گاهی تو دستگیری ، گاهی به دست تو سنگ

روزی اگر بیایی، پرسش ندارم از تو
جانا! فقط تو باشی ، خواهش ندارم ازتو

رویای نازنینم ، بی دل شدم من این جا
یک دل شو و گذر کن از این اگر وَ اَمّا

تو در جهانِ این دل ، یک کهکشانِ نوری
تاریک شد جهانم ، کم کن فضای دوری

می بینمت به جانَم ، بی همرهیِ دیده
عشقی به این بزرگی، هرگز کسی ندیده

وقتی که دور باشی ، دل در هوای رویت
نزدیکتر که باشی ، پروانه ام به کویت

دنیا بدون مهرت ، سرد و سیاه و خالی
حس کرده ام پس از تو ، معنای خشکسالی

عاشق شدی تو اما ، رفتی که دل نبازی
برگرد و مبتلا شو ، تا کاخِ دل بسازی

دنیا همین دو روز و هر روز آن به یک رنگ
دریاب زندگی را ، فرصت شده بسی تنگ

فروغ فرشیدفر

بهار ۹۹