روح سرد

روح سرد

زندگی بی روح روحــم سرد بود

مثل برگ فــــــصل پاییز زرد بود

مثل شبهای بلــــــــــــند خستگی

خسته از بـــــــــــام بلند درد بود

خسته از پیمان گسستن های یار

خسته از تزویر آن نامــــــرد بود

یاد من هر گز نرفت آن لحظه ها

که به آهنگ دلـــــــم هم درد بود

آن چه بازی کرد با مــن روزگار

مثل بازی روی تخت نــــــرد بود

تیغ های تیز غـــــــــم در انقلاب

قلب پر خون مـــــن آنجا فرد بود

درمــــــــــــیان آن چکا چکا نبرد

صـورتم مملو ز خاک و گرد بود

در غبار زندگــــــــی دور از امید

خاطرش از ذهن من هم طرد بود

سید ظا هر موسوی

2012/11/25