یا حسین و یا حسین
باز هم صدای ناله از سما
گریه ها و لرزه های شانه ها
سایه های غم بروی چهره ها
کوچه های سبزِ دل چه با صفا
در جوارِ خنده های شهرمان
زاده شد هوای گریه بی امان
اشکهای دل روان دوباره شد
جامه های غم گرفته پاره شد
مجلسی بپا شد از عزای او
عالَمی نشسته در ثنای او
گونه های خیسِ مردِ نغمه خوان
های هایِ مردمی به آسمان
عاشقان به فکرِ دشتِ کربلا
کشته های سر به نیزه در هوا
لشکری که با وجودِ تشنگی
تن نمی دهد به دستِ بندگی
جوششی ز آبِ پاکِ چشمه ها
نغمه های اَلعطش ز خیمه ها
آب شرم می کند ز ناله ها
از سپاهِ غرقِ خونِ لاله ها
دشمنانِ تیره دل چه بی شرف
جان نشانه می کنند ز هر طرف
خواهری که بی رمق دعا کند
هم برادری که جان فدا کند
کشته شد به تیغِ کینه اکبری
از جفا بریده نای اصغری
هم ببین عباس داده هر دو دست
هم حسین شهیدِ راهِ حق شدست
یادِ واره سرزمینِ نینوا
زنده شد دوباره در ذهنِ ما
می زنیم عاشقانه ما به سر
در عزای تشنه ای بریده سر
گر تو هم گدای یک شفاعتی
گریه کن به سهم خود عبادتی
یک صدا بگو تو یا مولا حسین
یا حسین و یا حسین و یا حسین
محمد رضا لطفعلی آینه (دل نواز)
1391/08/30 ساعت 11 شب