علمدار ایران

گرچه ازچشمان ما امروز علمدار ایران میرود
ما علمداران قاسم، اوعلم را دست ماها میدهد
گر شود یک قطره راهی از دل دریا به سیل
بی گمان با رود جاری ، کل دریا میرود
فکر نکن با کشتنش ایران و ایرانی شکست
چون که ایرانی سراسر بوی قاسم میدهد
با تو هستم گرگ بیمایه که با جانت عجین
مرگ و نفرت از خروش شیر قاصم میشود
لاجرم کردی تو پر پر نرگس مستانه را
لیکن از خونش هزاران دسته نرگس میدمد
گفته بودت رهبرم ان سید فرزانه خوی
بگذر از ایران که ایرانی به خاکت می کشد
ما یلان شرزه ایمو غیرت عباس داریم لیک
طفل ایرانی به یکباره جهانی را به یغما میبرد
ما جوانان بهر ایثارو فدارکاری برای خاکمان
دورسر هامان پدر از کودکی سربندزهرا میزند
دل میدان شکافم من به حکم رهبرم سید علی
شیر غران ولایت عرصه میدان به دندان میدرد
حکم میدان به نام حق القاصم الجبارین اوست
اوبگوید پیر و خرد سرزمینم تیغ بر جان میخرد
دسته گل دادی به اب ای شغالو اب از سر گذشت
سیل ایرانی بپا کردی و نامت را زصفحه میبرد
دست درازی کرده ای بر خاک ایران اگرمردی بمان
میرسد سلمان ایران بر دهانت مشت محکم میزند
سلیمانی نمیمیرد خیال واهی از سر کن به در
عکس قاسم نام قاسم تا ابدهم ابرویت میبرد
انتقام سخت میگیریم به امر والی این ملک عشق
روز موعدهم مثل رعدی سهل و اسان میرسد