روزی که نباشم

"روزی که نباشم"....
کاش در سرودنم با تو زبانزد این و آن باشم....
 کاش تمام سالهای زیستنم به نام تو نشان باشم....
تقویم را ورق بزن یکبار روزها را یک به یک بشمار....
 چقدر مانده به روزی که بیایی و پر از هیجان باشم.....
چون پرنده ای در آسمان خیال من بودن....
برای در به دری های امروزت یک آشیان باشم....
تا به کی گم شدن در این غبار و تاریکی..... 
خدا کند در این دنیا با تو در امان باشم..... 
چقدر گریه های پشیمانی چقدر نشستن به داغ دلتنگی.....
کاش در مسیر نگاه تو رودی زلال و روان باشم....
 دوباره شبگردی و غزل خوانی روایت قصه ای از تو....
 که عاقبت نمیدانم من کجای این داستان باشم...... 
اگر آخر این قصه بی خبریست .....
باش! که بیت سوخته ای در شعر شاعران باشم....
 نه! آخر قصه ی من پرواز است....
 و  تمام خواهشم اینکه در آغوش خدای مهربان باشم....
 پس میروم به رَغم دلبستگیهایم تا نور در دست تو بنشیند....
میروم تا برای آن ستاره ی روشن من نیز کهکشان باشم....