اکسیرِ زندگانی

تقدیمی زیبایی است
مبارک خواهر گرامیتان باشد

درود بر شما بانو گلنار گرامی

درود بر مهربانوی عزیزم
شعر تقدیمی زیبایی بود
خوش به حال خواهرتون که یک خواهر شاعر دوست داشتنی داره
مانا باشید

درود بانو
مانا باشید در پناه حق
خدا حفظشون کنه عزیزانتون رو

درود
احسنت ، بسیار زیبا

درود استاد گلنار عزیز
ما اسیرانِ زمانیم و زمان، زندانِ ما
کلی حرف توی همین یک مصرع هست
تقدیمی زیبا و پرمعنایی بود
خدا برای هم حفظتون کنه

ما راهروان رهِ عشقيم و اسيريم
بر خار بيابان بلا خرده نگيريم

خورشيد چو پنهان شود آرام نمانيم
در حسرت او همسفر ماه منيريم

هر باده به بوي نفَس يار حلالست
ما باده جز از لعل لب يار نگيريم

اي عاقل فرزانه چه بيهوده دهي پند
ما فرقه ي عشّاق نصيحت نپذيريم

هرچند كه بدنام و نشانيم در اين شهر
در چشم تو آلوده ولي پاك ضميريم

شاهان و سلاطين ادب گرچه عزيزند
فارغ ز قدم رنجه ي هر شاه و وزيريم

سر خم نكند عشق به هر بي سر و پايي
در محضر پاكش همه چون خاك حقيريم

فرياد نمي خواهد از اين سينه به جز عشق
ما نيز برآنيم كه بي عشق نميريم... (م. فریاد)

دریای دلتون آرام

درود استاد بانوی عزیز
زیبا سرودید

سلام :
بسیار بسیار زیبا بانو گلنار عزیز
درود بر شما ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
دفترِ گل واژه درطوفانِ باد از دست رفت
با ورود لشکرِ غـم شعرِ شاد از دست رفت

کشورِجم را سراسر جهل و بدبختی گرفت
بستر اندیشه درعلم و سواد از دست رفت

از همان روزی کـه آقـایِ ریا شـد شیخ شهر
در میـان نـوجـوانان اعتـقاد از دسـت رفت

بس کـه بــر منبـر بگـویـد از جهـان آخـرت
معنی آسایش ِ بعد از معــاد از دست رفت -------علی قیصری

درودتان مهربانم
بسیارعالی
برقرار باشید
🌹🌹🌹🌹
💕💕💕💕

سلام و دورد
زیبا این گوی این میدان ما

سلام ودرود گلنار بانوی نازنین🌹
زیبا بود ودلنشین.
سبز باشی .
🌹🌹🌹🌹

درودها
به شاعره ی بااحساس زاگرس نشین

بسیار عالی

احسنت بر شما

دلنشین و قابل تامل
دستمریزاد

سلام شاعر ارجمند بانو صباح
درود تان
سال سرشار از سلامتی داشته باشید....

این باور تمام ، مردان سرزمین شد
باید برای بودن،،،،،،،، آزار می کشیدیم
ارزش نداشت انگار،، تا هم‌چو شیر باشیم
وقتی که خال‌ مان را،، کفتار می کشیدیم
هر ننگ و خفتی که، بر سینه‌های ما رفت
از غیر خود نبود و، از یار می‌‌کشیدیم
ما اعتماد کردیم، بر حقّه های شیطان
وقتی خدای خود را،، بر دار می کشیدیم
گر طعم زندگی را، یک بار مزه کردیم
اما مشقّتش را، هر بار می کشیدیم
مرگ ست زندگانی،،،،، در پوچی عقیده
یک‌عمر شد،که از دل، ما خوار میکشیدیم
بی اعتبار و پوچیم، مابین خلق عالم
چون‌ خفّتی‌که خود از،قاجار می‌کشیدیم
جامی بزن که از می ،دردی نرفته بر ما
ما درد روزگار از،، هشیار میکشیدیم

✍️ علی سلطانی‌نژاد

باید که تا ته عمر،،،،،، آزار می کشیدیم
تاوان عاشقی را، صد بار می کشیدیم
هردفعه هم‌که شعری‌،با طعم عشق گفتیم
از خاطرات کهنه، هی کار می کشیدیم
گویی رها نمی کرد،، آزار قلب ما را
یاری که زجر او را،، هر بار می‌ کشیدیم
هرکس که عاشقی را،پرسیده بوده از ما
یک شاخه رز میانِ، صد خار می‌کشیدیم
گویی حقارت عشق،پایان نداشت یکشب
ازبس ز دست و پای‌،دل خوار میکشیدیم
وقتی قمار دل را،،، می باختم کنارش
گفتم که کاش یک‌بار،ما یار می‌کشیدیم!!
"یااینکه چون خدایان،مانیز فارغ ازعشق
یک‌گوشه می‌نشستیم،سیگار می‌کشیدیم"

✍️ علی‌‌سلطانی‌نژاد

دختر لر ، چند جا از شعرت مورد داره
دقت کنی توی خوانش مشهوده

گذشته از تعاریف معمول مصرع دوم بیت سوم ومصرع اول بیت پنجم ایراد وزنی دارند.

درود بانو
سروده ای پر مغز و پر از حرف های نگفته داشت
و نهفته
ولی نسبت به شعرهای قبلیتون روان نبود
در هر صورت زیبا بود