مومن به چشمانت

بر لب یار دگر سجده مکن تو که محراب مصلای منی
مذهبم باش که کافر شده ام، تو دم پاک مسیحای منی

شیعه ی چشم توام چشم مبند، مرو وقبله ی آفاق مشو
نذر کردم به رهت جان بدهم، بتِ بت خانه ی رویای منی

شعرهایم همه ذکر است ولی روی از جوشن من تاباندی
ذکر الغوث به جایی نرسید، تو ندیدی که تمنای منی

معتکف شد دل من در قدمت، مسجدی ساخته ام در دل تو
جانی ام در پی درمانم باش، شافی درد جنون زای منی

دست بر سینه به سویت شده ام، حرم حرمت احساس دلم
زائرم دست بکش. بر سر من، تو ضریحی تو مطلای منی

متوسل شده ام بر غزلی، تا که ارام کند روح مرا
شعله ی حلقه ی عشقم تو ولی موج ویرانگر دریای منی

شعله