باران ِ رحمت را بباران

شورانگیز و زیباست

با سلام
قلمتان نوازشگر دلها باد
شاعرو بزرگوار

گل کرده لاي زخم هامان ، پینه ها مان
بی شک ترک برداشته ، آئیـنـه هامان
اَبریست انگار آسمان ،اما چه خشک است
دشت ِ کویرستان ِ زرد ِ سینه هامان
با نوعروسان مادران هم داستانند
سهراب ها رفتند و هم تـهـمـیـنـه هـامـان
چون سوخت سَرو ِ سبز ،حالا گرم ِ گرم است
رقص و نماد ِ شعله در شومینه هامان
شاید فقط در عکس های یادگاری
بر جا بماند اُسوه ی پارینه هامان
باران رحمت را بباران خاکیان را
در انتظارت خشک شد آدینه هامان

سلام و درودها سرکار خانم بهرامچی استاد بزرگوارم
چقدر دوست داشتنی و روان میتوان با اشعارتان هم صدا شد و مرور خاطرات کرد
به تبحر و تسلطی که در اشعارتان دارین فقط باید نوشت تحسین....بسیار از شما ممنون بابت تمام اشعار زیباتون

درود ها
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سربلند باشید

سلام درود
شاعر گرانقدر ....
بسیار زیباست .

درووووود بر بانو بهرامچی عزیزم
همیشه عاشق اشعارتان هستم
استاد بداهه سرای جمعمان این شعر هم مثل بقیه اشعارتان عاالی بود