چشمهای تو..

می توان مردابی بود خموش و اندوهگین 
یا رودی جاری بر دشتهای سبز
بگذار جاده ها راه خودرا بروند
و ابرها بر تمام دشت ها ببارند
و کوه ها تندیس جاودانگی آدمهاست
اما من تنها مردهنرمندی بودم  که چشم های تورا بر بوم خیال نقش زد
و عشق آغاز بودن است وما کودکانه جست و جو کردیم در کوچه های نسل های مسخ شده در شرع و عرف هایی گاه پوسیده 
تنها و تنها باید یک خدا آفرید 
خدای من و چشم های زیبای تو
م.ه