با من بمان

درود استاد  
عجب غزلی ست این رمل محذوف خوش آهنگ 
پر از تصاویر تازه و تناسبات طولی و عرضی خلاقانه.
و ردیفی الهام بخش.
بنظرم ردیف در شعر کلاسیک بویژه غزل، سهم بزرگی در الهام بخشی داره، حتی بیشتر از قافیه... و چه استادانه به کار گرفتید این ردیف عاشقانه رو.
هم قافیه بودن قافیه با ردیف هم لذتی مضاعف ایجاد کرده.
ابهام بین ماه و ماهی در مصرع اول گرچه ایهام نیست و ابهامی گذراست ولی ناخواسته ذهن رو لحظاتی درگیر میکنه و خوش نشسته.
همچنان می آموزم از محضرتون.
عالی بود استاد
با اجازتون تیک نقد میزنم تا دوستانی که علاقه مند به غزل کلاسیک با زبان امروزی هستند ببینندو بخوانند و مثل این حقیر بیاموزند
ممنون از به اشتراک گذاشتن این غزل زیبا.
زنده باشید