یلدا

یلدا مبارک

یلدای من امسال چرا غمزه نداری؟
بر پسته ی لب خنده یکریزه نداری

تو شاه زمستان و دلم هست گدایت
مانند دلم کاسه ی دریوزه نداری

روئیده سپیدی پس آن رنگ سیاهت
جادوی بهاری و غم سبزه نداری

بر دیده ی من نقش بزن خنده خود را
شادابی و چون من غم هرروزه نداری

بگذار لبت را به لب خشک غزلهام
چون آب روانی و غم کوزه نداری

برخیز، در این شعر و طرب دست صنم گیر
آرامی و چون من به تنت لرزه نداری