پناه

شبیه دلقک کوچه شبی سیاهم کن
به کاشانه ی مهر خود ببر پگاهم کن

غریق باور پوچم، در عمق ظلمت ها
بیا دستان من گیر و برون ز چاهم کن

گریست مام دلم هر شب به مرگ عشق تو
در آغوشم نگیری گر، رها ز آهم کن

کنار نیل و مردن در سراب حسرت ها!
برای دشت مردگان، گل و گیاهم کن

به شور و شعر شیرینت شبی دوایم کن
میان صحن غزل ها، تو رو به راهم کن

ببین که قامت شبها شبیه یلدا شد
به جرم ذن به دین شب، بیا پناهم کن

در این شب های بی مهری، ستاره ی من باش
نقاب تیرگی بشکن، صنم تو ماهم کن

 

۲۸ آذر ماه ۱۳۹۸