مثل خزر

کاش که بهتر بشه دنیای من
عشق تو که حالمو بهتر نکرد
حال من مثل همون تمساحه که
اشک هاشو هیچکس باور نکرد

من هموم ساحل که دریا با دلم
دائما نزدیک ، اما دور بود
آی که چشمای تو مثل خزر
شور بود و شور بود و شور بود

آخرای قصه حرفای تو شد
با من دیوانه ات هم سرد و تند
مرگ تدریجی همین کار تو بود
سخت مثل خودکشی با تیغ کُند

من همونی ام که با کلی غرور
بودنت رو داره خواهش میکنه
صبح میشه حالت موهام عوض
بس که تو خوابم نوازش میکنه