چشمه

چشمه ای پاک وزلال از روی کوه دریا رو دید         فریاد شوق اونو کوه هم از اون بالا شنید

صدایه موجهای دریا دل چشمه مونو برد                برای وصال معشوق لحظه ها رو میشمرد

هق هق کوه بلند رو چشمه باور نمی کرد              چونکه کوه گریهاشواز سایه شم قایم میکرد

صدای شادی چشمه خبر از وداع میداد                طنین سکوت کوه از غصه هاش خبر میداد

شکل جاری شدن اون روی کوه رد میکشید           کوه تنها از حسادت روی رد سدی کشید

چشمه رو زندونی کرد کوه بلند                            عشقه شو قربونی کرد کوه بلند

دیگه چشمه پشت سد زلال نبود                            دلبر زیباتویه قصه نبود

اون دیگه چشمه نبود یه برکه بود                          خشم ونفرت دلشو خریده بود

به جای عشق ومحبت کینه تو دلش نشست              قدرت خشم دل اون دیوار سد وشکست   

صدای مهیب اون سکوت کوه ها رو شکست           سیل خشم و کین ونفرت تو دل دریا نشست

بعد از اون کوه ها دیگه غریبه و تنها شدن             چشمه ها از تو دل سنگی کوه جدا شدن

شهرام اسلامی شهریور1391