" طلوع مهر "
بیا به صبحِ حادثه،حدیثِ پُـــــر فغان بگو
به گوشِ خفته ی زمین ، نَفیرِ ناگهان بگو
ببین که دخترِزمان،به گورِجهل خفته است
به اَیِّ ذَنبِ، بی امان،به چشمِ خونفشان بگو
بیا به خلوتِ دلــــم،دلـــت بِکُن حَمایِلَم
بهار را بهانه کــــن، زِ رفتن خـــزان بگو
به روزِ نو،به سوزِ نو،به شوقِ دل فـــروزِ نو
زِ بویِ موی ِهستی و زِ مستی جهان بگو
بیا ربیعِ جــان شده،شمیمِ گُل وزان شده
به گوشِ طفلِ چشم دل، نوایی از اذان بگو
بیا به پیشِ " آمنــه"، نشین مثالِ آینـــه
به عندلیب باغِ عشق، خبر زِ دل سِتان بگو
چه آذری بِشُدخَموش،چه لحظه هایِ پرخُروش
چه رَعشه ای شَرَر زده ،به جانِ بُز دلان بگو
بیا به گُل سِتــــان مِهــر، تَغزُّلــی،تَرنُّمی
نَما به شاخسارِ مِهــر، زِ حوری وجَنان بگو
به قبله گاهِ رازِ عشق ، اِقامه کن نمازِ عشق
بیا به سجده گاهِ عشق،ازین و هم ازآن بگو
غمت زِ دل برون نما،شَعَف به اندرون نما
به شهرِدل مَشو خَجِل،دَوان و پُر تَوان بگو
قَلَم به جوشش آوری،جهان به شورش آوری
حجابت از بیان بگیر، خفا مکن عیان بگو
زیبا و دلنشین سرودید
هزاران درود درود
استاد بزرگوار