دیابت

درود ارجمند

بسیار زیباست

درودبرشما
زیباقلم زدید

درود بزرگوار
روحش شاد

سلام
---------
گاهی باید:
سوار بر قایقِ شکسته‌ی آرزوها،
مرزهای بیکرانِ بودن را،
با دستانی شکسته،
و خالی پارو زد؛
و قاصدکِ زیبای امید را،
از سرای سینه،
پرواز نداد!
----------------------زهرا حکیمی بافقی

درود بر شما ......

سلام وعرض ادب
خدمت ادیب وشاعربزرگوار
مهمان گلواژه های زیبایتان شدم
زیبا ودلنوازوبامحتوا سرودی بود
قلمتون سبز
پایدارواستوارباشید
هزاران درود

پدر، در صد درجه، به جوش مي آمد
سماور قند ترشح می کرد

و در آخر

!!غلط کردم دیگر مشتی قند با چایی نمی خورم
الان می فهم که هیچ چیز

جایگزین شیرینی خامه ای نمی شود
حتی شیر گاو
***

اینگونه غافلگیر میشویم
خیلی عااااالی
خیلی عاااااالی

درود و ارادت
ارجمند

نقشی آشنا

شاخه ای خشکیده بین بادها
هم رگ و هم ریشه شمشادها

گاه از سرما و گاهی از خزان
شکوه ها می کرد از بیدادها

می خزید از باغ تا بیغوله ای
میگسست از ریشه و بنیادها

شوکران سوز را سر میکشید
می خلید از شیون و فریادها

باز هم یاد آور این نکته بود
عاقبت ویران شود ایجادها

بیستونی ماند و نقشی آشنا
قصه ی شیرینی از فرهادها

رفته ای از یاد معصومی ولی
ما هم آخر می رویم از یادها

درود برشما

درود برشما