تا تو را دیدم و از قِصه دلم وا کردم

تا تو را دیدم و از قِصه دلم وا کردم
قلبم آرام گرفت و تو در آن جا کردم
آمدم تا به خیالِ تو بگیرم غزلی
غزلی آمد و من معرکه بر پا کردم
تا کتابِ تو نوشتم سر صبح آمده بود
پس در آن نور تو را یکسره پیدا کردم
من در این ریل پیِ دیدنِ تو آمده ام
هر که پرسید چرا من همه حاشا کردم

در سرِ کوچه ی ما حکمِ حیا ناقص شد

گشت طوفان و به دل زلزله احیاکردم

لبِ این حوض تو وقتی که غزل ،آوردی

رقص بر پا شده ...در معرکه غوغا کردم