سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 22 آذر 1403
    12 جمادى الثانية 1446
      Thursday 12 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۲۲ آذر

        لجباز

        شعری از

        بهمن بیدقی

         از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۸ ۱۰:۴۵ شماره ثبت ۷۷۳۰۱
          بازدید : ۴۷۲   |    نظرات : ۹
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر بهمن بیدقی

        لجباز
        گفت : اینک میروم در جنگلی که پیش روست ،
        تا که حیاتی نو بیاغازم ،
        اینجا ، فضایش سخت کسل بارست.
        پدر گفتش نرو آنجا، درست است که همه آنها که رفتند مانده اند آنجا
        ولی یک تن که آمد،
        از آنجاها برایم گفت ، سخت ترسیدم
        تو هم که عشق بابایی ، شدیداً دوستت دارم
        در آن بیغوله جا ، چیزی نمی یابی
        بمان اینجا ،  پیش من، بدون تو زغصه سخت میمیرم
        گوش کن بابا
        بگفت: آنجا بهشت است، خوب میدانم
        پدر گفتش چه میدانی ازآنجا که چنین بیتابِ بی تابی
        بگفت آنجا پر از نازست، پر از میوه، پر از شادی
        رهایی از همه قیدها، که میدانی
        پدر گفتش، فهمیدم ،
        تو اینها را که بهر اوج روحت گفته اند انجام ده ، زنجیر پنداری؟
        بگفت آری،که لا قیدی در این عصر و زمان،
        یک اصل زیبا است ، مگر چند روز ما هستیم ؟ میمیریم
        پدر گفتش جهان دیگری هم هست
        گفتش: کدامین عالم دیگر؟ تو آنرا دیده ای بابا؟
        پدر گفتش سخنهای خدا ، در این کتاب (قرآن) را تو نمیخوانی؟
        بگفتا که : ببخشید دیر شد باید روم آنجا ، که وقت تنگست
        پدر گفتش که تنها مردی که آمد زآنجا گفت :
        زمینهایش پر از خارست ،
        خار سمی که هردم،
        بیازارد پاها را
        جوان گفتش : پابرهنه میدوم آنجا، که ثابت گردد آنجا آنچنانکه گفته او هم نیست
        بهشت است ، یک بهشت، بابا
        چرا میترسی ازآنجا مگر سیمین تنانِ مست ، ترسناکند؟
        گفت : آری، ترسناکند
        از این جواب خندید و گفت :حتماً ، بزم شیرین پری رویان هم؟
        پدر گفتا که آری
        بگفت پس ما، دو راه مختلف داریم، خداحافظ
        هنوز از در نرفته بود ، پدر از راز باتلاق گفت
        که آنجا را شنیدم دام سختی هست ، مواظب باش.
        گفت: هستم
        در را بست و،
        دوید آنجا.
        جنگل تاریک و دهشتزا ، نزدیک بود به آن خانه
        گونه ای که ، بمحض اینکه او بر این مصمم شد
        خودش را درمیانش یافت
        ظاهراً زیبای زیبا بود
        ولیکن باطنش را او نمیخواست تا بداند چیست
        ظاهرش بس بود
         
        پا به جنگل که گذاشت، روز بود
        ولی از شدت سرسبزی و انبوه شاخ وبرگ
        نور، کم بود، تا دلت میخواست، ظلمت بود
        بجای آن نسیم جاری رضوان، باد می آمد
        درست است که هوس ُپر بود در آنجا
        ولیکن، هوای نفس بود جاری،
        هوای شادی آور که صفا آرَد همه جان را
        نایاب بود آنجا
        هنوز چیزی نرفته بود خلید خارهایی بر پایش
        به خود لرزید
        اگر این خارها آنگونه که میگفت بابا، سمی باشد ، چه؟
        چشمانش سیاهی رفت
        سردی شبنم...های پیشانی ، خبرهای بدی میداد
        در آن بیغوله راه ، که جنگلی بود سخت رمزآلود، پر از اسرار
        تبی جانسوز هم بر عمق جانش سخت، مسلط گشت
        او که احساسش خدایش شد، مست وحیران ،
        هردم، بی گدار، خود را به آب و آتشی میزد،
        و او تنها جلو میرفت
        اگر یک لحظه فکر میکرد، برمیگشت
        جلو رفت وجلو رفت
        تا صدایی از فراز آن درختانی که نوکش را او نمیدیدش ،
        او را بهر خود جلب کرد
        از صدا تا آن نگاه ،
        تا آن زمانی که زیر پایش، خالی خالی شد از احساس
        بقدر گفتن " ای وای " زمان برد و
        وجودش را به کام باتلاقی دید و
        سخت ترسید
        شنیده بود تقلا وضع را هردم کند بدتر
        ولیکن با دو چشم خویشتن میدید که میبلعد همه جان را
        شروع کرد به صدا کردن :
        وای من، بابا
        به خود آمد که مایلها فاصله ست اینجا
        خدا را خواند ، درون فطرتش میگفت آنجا است
        از همه نزدیکتر،
        آنجا
        زمانی بعد، فریاد،
        کنون ، وقت نعره بود
        دعا و التماس میکرد
        ولی اکنون؟
        کنون که تا به مرگ یک گام ماندست؟
        فرعون سان؟
         
        کنون سرمانده بود بالا و دیگر هیچ
        هیچکس آنجا نبود، ترسیده بودو مرگ اورا بهر خود میخواند
        آنهمه پندارهای پوچ ازمستی وشهوت ،
        پرید از مغز بیمارش
        در آن چند لحظه باقی که میبلعید اورا آن گناه آلوده گِل، باتلاق
        به وقت آن فرورفتن،
        پایش که برهنه بود، وجود کله ها و صورت واندام بسیاری به خود حس کرد
        انگار که هزاران تن در آن باتلاق مرگ
        زنده به گور بودند
        پشیمان شد
        در آن وقتی که سودی را نبود از آن
        .
        .
        .
        چندی بعد ،
        دگر آثار او هم رفت
        دگر او را ندید هیچکس ،
        اصلاً ، واقعاً ، هیچگاه 
         
        بهمن بیدقی 25/6/98
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۸ شاعر این شعر را خوانده اند

        بهمن بیدقی

         ،

        مالک گرانمایه

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

         ،

        عبدالامیر الهی(مسکین)

         ،

        نسرین حسینی

        ،

        اله یار خادمیان(صادق)

         ،

        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸ ۲۲:۱۶
        درود
        طولانی و زیبا بود خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸ ۲۳:۵۲
        ممنون از لطفتون
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸ ۲۲:۳۱
        باسلام وارادت
        شاعر بزرگوار
        لذت بردم
        دستمریزا خندانک درود خندانک .درود خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸ ۲۳:۵۵
        باسلام و احترام
        ممنون از لطفتون
        ارسال پاسخ
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۸ ۲۳:۵۵
        باسلام و احترام
        ممنون از لطفتون
        نسرین حسینی
        نسرین حسینی
        چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۸ ۰۳:۵۱
        درود برشما خندانک خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۸ ۰۸:۱۱
        ممنون از نگاهتان
        ارسال پاسخ
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        پنجشنبه ۴ مهر ۱۳۹۸ ۲۲:۳۴
        درود بر شما

        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        جمعه ۵ مهر ۱۳۹۸ ۱۲:۴۵
        ممنون از توجهتان
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۲۰ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۲ روز پیش         عباسعلی استکی(چشمه) عباسعلی استکی(چشمه)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        ۴ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۴ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۵ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1