سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 25 فروردين 1404
  • روز بزرگداشت عطار نيشابوري
16 شوال 1446
    Monday 14 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

      دوشنبه ۲۵ فروردين

      قلبی که ویران است را باید مرمّت کرد

      شعری از

      علی رفیــــعی وردنجانی

      از دفتر آئینی/ حماسی نوع شعر غزل

      ارسال شده در تاریخ شنبه ۵ مرداد ۱۳۹۸ ۰۰:۳۶ شماره ثبت ۷۵۷۷۷
        بازدید : ۴۵۱   |    نظرات : ۱

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر علی رفیــــعی وردنجانی
      آخرین اشعار ناب علی رفیــــعی وردنجانی

      بنام خدا

      سَیّد بهاءُالدین محمّد حاجتم را داد
      آن خاطرات، آن روزها، کی می‌روند از یاد
      با نوح در کشتی نشستن لذتی دارد؛
      در کشتی نوحیم ما، پس هرچه باداباد
      در محضرِ شیخِ شبان، غمگین نباید بود؛
      در بارگاهش می‌شود هر غصّه‌داری، شاد
      در بین مردم بودن آخر مثل زندان است؛
      باید از این زندانِ مردم زود شد آزاد
      قلبی که ویران است را باید مرمّت کرد؛
      با دست معماری چنین، دل می‌شود آباد
      قبل از سخن گفتن، تمامِ قصّه را فهمید؛
      سَیّد بهاءُالدین محمّد حاجتم را داد
       
      .........................................
       
      تقدیم به امامزاده واجب التعظیم "سید بهاءالدین محمد"
      مرداد ماه ۱۳۹۸
      "در سفر به شیخ شبان سروده شد"
      التماس دعا
      🌼اشعار علی رفیعی وردنجانی🌼
       
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      معصومه خدابنده

      ما که رسوای زمینیم چه حسرت که شبی ا مشت تمان پیش اهالی زمان وا بشود
      المیرا قربانی

      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار اا چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
      سیده نسترن طالب زاده

      س با واژه های کاری میکرد کنده کاری ااا بر روح نازک من ااا الواح ماندگاری اااا چون دارکوب میکاشت بر گوشه دل من ااا از شوق از تپیدن از عشق یادگاری ااا از شب عبور میداد سررشته های نوری ااا با ناوک نگاهش میکرد زرنگاری اا گفتم تو را چه حاصل زین رنجهای بیگنج ااا گفتا که میتراشم هر لحظه ای نگاری اااا از شادروان دکتر روحانی ااا تقدیم به پادشاهان سرزمین معنی ااا معلمان و اساتید بزرگوار ااا با مهر دوصدچندان
      شاهزاده خانوم

      ا گفتم چشاتو وانکن دنیا پراز گرگه ااا گفتم چشاتو وا نکن دنیا که دنیا نیس ااا رو ابر و باد و موج و دریا خونه باید ساخت ااا این خاک خنجرخورده دیگه خونه ی ما نیس
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      وکجایِ این شبِ تیره بیاویزم بیاویزم قبایِ ژنده خود را قبایِ ژنده خود را

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1