ببخشید لذت عشق

داری مدامکفرمرادرمیآوری

هرجا  کلاه خواستهام ! سرمیآوری

((وقتی بساط عیش خودش جورمیشود))

باحیله یک بهانه ی دیگرمی آوری

گوشم پر از نصیحت و وعظ است و بازهم

هی نطق می کنی و قند مکرر می آوری

گاهی به پیش آینه خود را مرور کن

با چشم خود  بگو که  پدر  درمی آوری

گویند سوزنی به خود و نشتری  به خلق

نشتر که جای خویش تو خنجر می آوری

یک شاخ گل  زشاخه  که  چیدم بنام  عشق

در بزبیار معرکه پرپر می آوری

ای باز با تو مرا آرزوست یک پرواز

در آرزوی من مثل ز کبوتر می آوری

با کس نگویم اینکه مرا همچو مسگری

تا گردنم زنند  به شوشتر می آوری

فهمیدم اینکه قاب مرا خوب دزدیدی

کافر مرا به کیش خود آخر می آوری

دانم ز هر چه شعر و غزل در کف من است

لب باز اگر کنید تو بهتر می آوری

مشکوة توکل            اول خرداد 1391

سعی کردم در هر بیت یک ضرب المثل یا کنایه بیاورم امید که مقبول طبعان واقع گردد

 مصرع داخل پرانتز از یک قصیده از فردوسی فراهانی میباشد