بیخیال

‌مـن خـراب و خستـه ام ، بیـماری ام را بیخیال
تیــک  تـــاکِ ســاعــتِ  دیــواری ام را بیخیــال
.
کـودکِ  کــاری  بــابــا  بــودم   و  خیسِ عــرق
حوصـــله کـــو! ای رفیــق  آتــاری ام را بیخیـال
.
تـا کـه اسـبِ وحـشی چشمـانِ تـو رَم کرده بود
کلّـه پــا شد  روزگـارم  ،  گــاری ام را بیخیال
.
مـــردِ معتـــادی  شــدم  تنهــا میــانِ جمعیـت
مستِ مست و نشئه ام ، هوشیاری ام را بیخیال
.
مثلِ سربازی که در جنگ است و عشقش رفته بود
 قلبِ من می سوخت... زخمِ کاری ام را بیخیال
.
علیرضا آرین مهر