نافله آه و زاری ام

نافله آه و زاری ام
ای بهترین بهانه ی چشم انتظاری ام
زیباترین ترانه ی هر بی قراری ام
گاهی که یاد چهره ی ماه تو میکنم
صد آسمان ستاره ز امیدواری ام
پا نِه به روی دیده ی من تا ببینم ات
مرهم بزخم سینه اگر میگذاری ام
باید برای نرگس چشمت دعا کنم
در لا به لای زمزمه ی غمگساری ام
تو دُرد جام خمره ی عشق و حقیقتی
با آیه های نافله ی آه و زاری ام
آتش بزن به خرمن جانم ز غمزه ای
در امتداد خلوت شب زنده داری ام
دست اجل چو فرصت فردا نمیدهد
پا بندِ عمر کوتهی از شرمساری ام
معصومی از مسیر عبوری که میروی
آخر به دست جان جهان میسپاری ام