ثانیه های مغلوب

کجایی ، در کنارم‌ نیستی
در این لحظه سخت
ناتوانیم چند برابر میشود
آرام تو را در آغوش میگیرد
قلبم از تپش می ایستد
تنم سرد است
سرگیجه ای هولناک
چشمم خون گریه هایش را
اهدا میکنند به ثانیه های مغلوب
صدای هر تیک عقربه ساعت را
هزاران هزار بار میشنوم
تقدیری که جز تسلیم شدن
راهی برایم نمیگذارد
وجودم میوه له شده ای
زیر درخت تنهایی ام
که تمامش را کمال میدانند ...