رباعی (۱۱)

درود بر شما شاعر گرانقدر
رباعی زیبا و دلچسبی از شما خواندم، دارای ساختار طولی و عرضی منسجم؛و سه مصراع اول در خدمت مصراع چهارم است. و اصل غافلگیری در مصراع چهارم رعایت شده و در انتقال معنی موفق است؛زیرا یک نوع خضوع و خشوع خالصانه در برابر خدای متعال را به زیبایی بیان می کند. آگاه و بصیر به هیچ وجه حشو نستند بلکه از صفات خداوندند و هر کدام معنی مستقل دارند.
نقد بی رحمانه نداریم؛بلکه نقد باید منصفانه باشد و بیان خوبیها و زشتیهای یک اثر و بیان زشتیها با زبان نرم بیان می شود.
به نظرم نقاد شعر باید پیشینه ی شعری داشته باشد.

با عرض پوزش از آقای حسینعلی گرامی که این مباحث در صفحه شعر ایشان اتفاق افتاده

به عرض می رسانم \"بصیر یعنی:بینا و دانا\"
و آگاه:باخبر،مطلع و صد البته زدن با کشتن متفاوت است و متاسفم که باید بر سر بدیهیات بحث کنم.
و نیز علم نقد کار هر کس نیست من این حرف را از خودم نزدم بلکه سخن بزرگان و دانشمندان است که می گویندعیب گیری صرف فقط کار عاجزان است و حربه ی کسانی است که از آفرینش یک شعر بر نمی آیند و شروع به خرده گیری می کنند اکثر آنها معتقدند فقط حق شاعران است که نقد کنند چخوف نویسنده ی روسی نقد را سازندگی می داند نه عیب گیری مغرضانه
تمام اشعاری را که امروزشما نقد کرده اید خواندم همه نوعی نقد مغرضانه بودند زیرا به خوبیهای اثر پرداخته نشده بود.

سلام و درود
کلماته اضافی برای حفظ وزن زیاد داره
بصیر و اگاه
مرا بر من
واوجش مصرع اخر خواه بزن و خواه بکش که خوب هر دو کاملا معنا و کارکردش یکیه و مشخصه چرا اورده شده

پایدار باشید

بصیر و اگاه دقیقا معنای یکسانی دارند و به طور صریح در لغت نامه برای مترادف و هم معنی بصیر کلمه اگاه اورده شده است و در ترجمه تفسیر غزالی از نص صریح قران هم بصیر اگاه ترجمه شده است!
حشو را بر سه دسته تقسیم نموده‌اند:



1- حشو قبیح

2- حشو متوسط

3- حشو ملیح



در تعریف هر یک از این سه دسته این‌گونه آمده است:



حشو قبیح: آوردن کلمات کاملاً زائد در متن است. مثل حضور توأمان دو واژه‌ی سر و فرق در بیت زیر:



از غبار ِ خاک ِ ره مفشان سر و فرق ِ عزیز

زان‌که آن فرق ِ عزیزی بود کاکنون شد غبار

(عطار نیشابوری)
مشخصه معناش کلمه ای که حذفش از جمله یا مصرع اسیب و خللی در معنای جمله پیدا نمیکنه به طور مثال شما در مصرع اخر بزن یا بکش رو حذف کنی معنای جمله تفاوتی میکنه؟
ملاحظه فرمودین که حضرت عطار هم در شعر هاشون همچین ایرادی هست و ایراده خیلی بزرگی هم نیست ولی خوب هست که برای حفظ قدرت اثر های نویسنده و شاعر از اوردنش پرهیز بشه
نقده و ایراده خیلی ریز بینانه و سختگیرانه ای هم نبود چیز بدیهی هستش
اصولا وقتی شما یه اثری رو در جای عمومی منتشر میکنین هر برخوردی میتونن باهاش داشته باشن حالا چه منصفانه چه مغرضانه اینجا که پای مطلب به طور صریح ذکر شده شاعر درخواست نقد دارند حالا میتونه شاعر یا نویسنده با تشویق ها به خودش غره بشه و فکر کنه بهتریم اثر رو بدون ایراد خلق کرده و درجا بزنه و از انتقادات ناراحت بشه اهمیت نده یا میتونه از کوچکترین انتقادات حتی سختگیرانه به سادگی نگذره و سعی کنه اصلاحشون کنه و از خوب به عالی برسه امتخاب با خودش و طرز تفکرشه


پی نوشت ۱: ایشون نوشتشون به اون حدی رسیده که دربارش ریزبینانه تر نظر داد و بحثشون با یه نویسنده تازه کار که اصول اولیه رو نمیدونه جداست

پی نوشت ۲:اسکورسیزی حداقل چهل ساله در سطح اول دنیا فیلم میسازه و از نظر من بهترین کارگردان تاریخه فیلمش که میره روی پرده یه جوان سی ساله که یه فیلم کوتاهم نساخته میکوبدش به سخت ترین شکل تا حالا شنیدین بگه تو هم سن سابقه کاریه منم سن نداری به چه حقی ایراد ازم میگیری؟ یا ما استاد نقد شعری داشتیم که حتی یک بیت شعرم حداقل ما ازش نشنیده بودیم و رشتشم مکانیک بود ولی کاملا رو تمامی سبک های شعری حتی شعر ملل مسلط بود و ادمی با سواد
دوتا دوتا میشه چهارتا حالا از زبان هرکس گفته بشه شعر هم یک سری اصول و قواعد داره که باید رعایت بشه و فکر نمیکنم یاد اوری این ها احتیاجی به سابقه سرودن داشته باشه

پوزش از پر حرفی و سپاس