عقل دارد سر سودا حسنی بودن را.
برگزیده دلِ شیدا حسنی بودن را.
مرغ روحم به کمال آمده دریافته از.
سیرِ در عالم معنا حسنی بودن را.
فاش می گویم و از گفته ی خود دل شادم*.
ندهم من به دو دنیا حسنی بودن را.
گر شوند اهل زمان تشنه به خونم هرگز.
نزنم بر درِ حاشا حسنی بودن را.
داده با نغمه ی جانم حسنش پیغمبر.
عاشقان برهمه فتوا حسنی بودن را.
گر چه عمری است نمک گیر حسینم، از من.
می پسندد خودِ آقا حسنی بودن را.
در عزای تو دو چشم ترم آموخته از .
ماهیانِ کفِ1 دریا حسنی بودن را.
مادری هستم و از عمق جگر می سوزم.
دارم از غربت زهرا حسنی بودن را.
روی هر قطره ی اشکم به شفاعت خواهی.
خود زهرا زده امضا حسنی بودن را.
رسول رشیدی راد(مجتبی) پاییز 96
*تضمین از شعر خواجه حافظ شیرازی
1-امالی صدوق صفحه 100 : در حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است : فرشتگان و آسمان های هفت گانه بر او ( امام حسن (علیه السلام) می گریند ، و هر چیزی ؛ حتی پرندگان در فضا و ماهیان در دل دریا بر وی گریه سر می دهند.هرکه بر او بگرید
برقرار باشید به مهر