ای چلچراغ محفلم

ای چلچراغ محفلم
سرگشته از مهرت شده آئینه در مقابلم
تا پرتو رخسار تو تابیده بر خاک و گِلم
روزی بیا به دیدنم ای رونق پریدنم
آرامش دریای من ای سبزنای ساحلم
دلداده کوی توام دلبسته ی موی توام
بدنامِ سودای تو و مفتون و زار و بیدلم
خورشید رخشانم بیا وی ماه تابانم بیا
پرتو فشانی کن مرا ای چلچراغ محفلم
افتاده دور از روی تو آواره ام از کوی تو
مشتاق رخسار توام گلچهره ات را مایلم
ریگ بیابانت شدم سر در گریبانت شدم
از عطر خاک راه تو در جستجوی منزلم
معصومی آنجان را بگو آنجانِ جانان را بگو
عمر گران بگذشته و دیگر نباشد حاصلم