دل میرود ز دستم

درود جناب مجنون ارجمند

ذیل دو مورد از اشعارم خواسته بودید مانند گذشته شعرهاتون رو نقد کنم‌. اما انگار پروفایلتون تغییر کرده چون اشعار قبلیتون رو در کاربری جدیدتون نمی‌بینم.

در هر حال غزل زیبایی رو به تضمین از غزل حافظ سروده‌اید؛ کاشکی مصرع اول رو که از حافظ است، داخل گیومه آورده‌بودید؛ هرچند اینقدر این مصرع مشهور است که اکثرا می‌دانند از حضرت حافظ است.

در اشعار قبلیتون که یک صفحه‌ی نقدش رو برای خودم هنوز دارم، بیشتر از آرایه‌های ادبی استفاده می‌کردید و اشعار قبلیتون نسبت به غزل جاریتون زیباتر بود؛ گرچه این غزل هم زیباست.

چیزی که هنوز رعایت نمی‌کنید درست نوشتن برخی از کلمات است؛ مثلا در غزل جاری:
(اَجَل) را اشتباهی (عَجَل) نوشته‌اید.‌
(اَجَل) یعنی: گاه، هنگام، زمان، مرگ، زمان مرگ.
امّا (عَجَل)؛ یعنی: گل و لای سیاه و بدبو، و نیز شتافتن، جمع عجله.

حکمت حق مانع آید زین عجل
جمعشان دارد به صحت تا اجل/ جمعشان دارد به صحبت تا اجل
(مولوی)

(زنگارِ) را اشتباهی (زنگاره) نوشته‌اید و نیز (می) در افعال را به فعل چسبانده‌اید.‌
پسندیده است که به نوشتار اشعارتان نیز دقت کنید.

چند نکته‌ی دیگر هم هست اگر وقت شد بعدا به نقدم ویرایش می‌زنم و اضافه می‌کنم.

شاعرانه‌هایتان ماندگار