رایگان

سلام

نخست آنکه محبت کنید بفرمایید وزن دوری است؟
دوری در معنای بشقاب را دانم ولی این دوری یخده گیج کننده است

اگر که اخم‌هایم گرفته آسمان را
به یاد خنده‌هایم ورق نزن زمان را
خنده تجلی سرور قلبی بر صورت یا وجه
آن بهجت وقتی بخواهد از حالت کنز مخفی در صندوق قلب خویش را هویدا کند گر چه حد می خورد لیک در وجه ظاهر می شود و باز در بطن باطن است
در خنده قسمت هایی از لب به سوی آسمان میل کند
و در اخم قسمت هایی از ابرو به سوی زمین
حال اخمی که مایل زمین بود به تسخیر آسمان پرداخته و آسمان گشایی کرده است
گرفته حالت گرفته را نیز متداعی است
اگر آیا تشکیک را نشانه رفته است؟
یا بیان واقعیتی که رخ نموده و نمایانده است؟
ها در اخم ها نشانگر کثرت اما آسمان واحد
همان طور که خنده ها زمانی کثیر بود
زمان در ظاهر واحد ولی به قرینه ی ورق نزن در بطنش کثیر است
چون اوراق متعددی دارد
لیک اگر به کتاب و یا دفترش نظاره گر باشیم وحدت دارد
اما اگر کتابی باشد در کتابخانه باز کثیر است
و اگر به کتابخانه نظر کنیم واحد است
باز کتابخانه ها و کثرت
و این کتابخانه ها در چه وحدت یابند؟
و آیا پایانی بر این رخ نمایی های کثرت و وحدت هست؟
را ردیف و یادآور راه نیز است
بدین مضمون ظاهرا آن بزرگ فرمود راه ها نه کارها Wege nicht werke
هستی و زمان
زمان در این بیت ظاهر
به دنبال هستی گشتم ولی نبود
آیا قبل از آسمان مستور شده است؟

عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد

کلام مطول شد حرف ها بود به خصوص در بی نشان پایانی