شان بالیم

استاد طهماسبی عزیز...چشم این شعرم را برایتان تر جمه می کنم...
اندکی صبر کن و نرو....بگذار عطرت بر جانم بنشیند...
بگذار آن نگاه زیبایت را ...‌مثل مروارید بر بند بکشم....
تو که خودت موسیقی هستی...پس ساز و ربا ب ( هر دو از آلات موسیقی) را برای چی می خواهی...
موهایت را باز کن و مثل تار( آلت موسیقی) بکن....
تا من آهنگ عشق را با آن بنوازم...
تو مثل گلی هستی که اگر باز بشی...من مثل پروانه دورت می گردم
تو هر چه بگی من حرفی ندارم....ای شیرین زبان من ای که مثل کندوی عسل هستی