پایان زر و زور

کیشِ من از مهر ؛ از این کیش نیست
سال و عمرِ زور و زر زین بیش نیست

این همه گرگی که بر نفرین سزاست
واله و سرگشته ی هر میش نیست

آنکه تن پوشش ریا خواری حریر
با دلِ رنجیده ی ما "خویش" نیست

مهرِ یزدان و دل و ایمان و عشق
بر سر ِ سجّاده ی درویش نیست

متر ِ یکتاباوریّ و اعتقاد...
با دو چارک سجده و این ریش نیست

پُر اگر شد کاسه ی ظلمت ولی ...
نظم ِ هستی دستِ "خام اندیش" نیست


سلام عالی و ارزشمند زنده باد

درود گرامي
بسيار زيبا و موثر بود

آنکه به تن پوش؛ ریا می خورد
درودتان جناب خسروی فرد عزیز
بسیار زیبااااااااااا و قابل تامل
قلمتان جاری

با سلام.زیبا سروده اید.

درود بر شما استاد گرانقدر
سروده ای بسیار عالی و منتقدانه از اوضاع و احوال روزگار