مسافر

درود تان جناب باغبان

درود جناب باغبان
زیبا سروده اید
عاقبتت بخیر

با درود بسیار من با عرض پوزش فراوان شعر شما رو بازنویسی کردم که اون رو به ترانه های امروزی برگردان کنم
قصه ی عشق من و تو یه اشتباه محض بود
من مسافر بودم و پیش تو موندن فرض بود
میگذشت آخرای قصه می اومدش به زور
تا رسید روزی که از دنیای هم کردیم عبور
وقت رفتن بود و تو قلب من آشوبی به پا
سخت تر شد رفتنم وقتی منو کردی صدا
دیدمت یه دل ولی ایندفه بار آخره
آتیشی تو چشممه چون مژه های تو تره
بغض من با اشک تو بارون و این روزای سرد
میشکست و میچکید غصه مارو ول نمیکرد
دست تکون دادم گذشت بغض منم دیگه شکست
میرم اما همیشه یادت توی خاطرم هست

مقایسه کنید با نوشته اصلی با پوزش بسیار پاینده باشید

خواهش بزرگوار قصدم نزدیک کردن شعر شما به ترانه بود پاینده باشید