سرمه ای چشم

درود جناب دارایی گرامی
در پاسخ به درخواست نقدتون خیلی خلاصه چند نکته بیان می‌کنم:
_احساستون زیباست.
_تصاویر شاعرانه‌تون‌ قشنگه.
_استفاده از واژه‌های قافیه درست است.
_ردیف شعرتون (می‌کند) است که البته در بیت آخر، ردیف درست مورد استفاده قرار نگرفته و شناسه‌ی فعل از سوم شخص مفرد (می‌کند) به اول شخص مفرد تغییر پیدا کرده است.(می‌کنم)

_به نظرم وزن شعر شما مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن است که البته گاهی دچار لغزش وزنی شده‌اید و از این دیدگاه، باید به طور اصولی ویرایش شود.

_استفاده از آرایه‌های ادبی هم در شعرتون هست؛ که البته گاهی کاربرد این آرایه‌ها، از دیدگاه بلاغی و مفهومی نادرست است و نیز مفاهیم شعرتون گاهی واضح نیست؛ مثلا شما ترکیبِ (کمانِ رخت) را به کار برده‌اید که این ترکیب، از دیدگاه ظاهر اضافه‌ی تشبیهی است؛ اما از دیدگاه مفهومی، ترکیب زیبایی به نظر نمی‌آید. هیچ وجه مشترکِ زیبایی بین (کمان) و (رخ) وجود ندارد. معمولا رخِ محبوب را از وجه زیبایی، به (ماه)؛ (گل) و مانند آن تشبیه می‌کنند و چیزهایی مانند؛ (ابرو) و یا (قد خمیده) را از وجه خمیدگی، به (کمان) تشبیه می‌کنند.
_برخی دیگر از ترکیبات شعرتون نیز از دیدگاه مفهومی و کاربردِ واژگان، زیبا نیستند که فعلا در این مجال کم، به همین مقدار بسنده شد.

_شما رو به فراگیری هرچه بیشتر وزن؛ نکات بلاغی و نیز مفهومی دعوت می‌کنم. روی معنی و مفهوم و محتوای شعرتان و نیز کاربرد صحیحِ واژگان و اصطلاحات، خیلی زیاد کار کنید. پیشنهاد می‌کنم بیشتر شعر خوبِ استادان سخنِ پارسی را بخوانید. به همراهِ آن، کتاب‌های مفید آموزش شعر و وزن و عروض و قافیه و آرایه‌های ادبی را نیز مطالعه بفرمایید.
یکی از کتابهایی که به سادگی این موارد را آموزش می‌دهد، کتاب آرایه‌های ادبی دبیرستان است.

موفق باشید.