نام سپید

رایحه ی پاییز را  به عصبهای گس اندامم، گره بزن
و در تن باغهای گیلاس بپیچ،
پیراهن سفیدی به تن کن و نتهای سیاه را بنواز
گلهای گاردانیا را به موهایم بیاویز
و  شالیزار را به بادها بسپار
از التهاب گنگ عکسها بیرون بزن
و یک بطری ودکا، برای سرگیجه ی اتاق هجی کن

این همه ی ماجرا نیست
، کتابی  که دوست خواهی داشت  را باز کن
و نام سپیدم را
برای تمام پرنده ها بخوان..