زنجیر

درود استاد عزيز
بسيار زيبا و دلنشين بود

بهره مندشدم از وارستگی کلامتان استاد زیبا نگارم

درودتان استاد بزرگوار

زیبا و ناب و سرشار از احساس

درود استاد غزلی زیبا و ناب

سلام ودورود بر شما بزرگوار
بسیار زیبا

ما و دلی پیوسته با دردت قرین است
بگذاروبگذر،رحمتی برماکن ایدوست
درود بر جناب عوض پور آصف گرامی
قلمتان جاری و سبز

درود جناب عوض پور ارجمند
زیبا سروده اید
برقرار باشید

بگشای بند و راهی صحرا کن ای دوست
عالی و دلنشین بود ..درود فراوان برشما

لذت بردیم
درود نازنین استاد

سلام ودرود بر جناب عاصف عزیز

حال که گزینه ی نقد آزاد است نظرم را نسبت به این سروده ی ارزشمند ابراز می دارم

در مصرع مطلع فرموده اید

زنجیر زلفت را ز پایم وا کن ایدوست

مصرع دوم از بیت چهارم باز فرموده اید

وارسته ام زین قیدوبندِ پا کن ایدوست

اولن که این مصرع در محتوا و پیام همان
پیام مصرع اول است با تفاوت اینکه آنجا
گرفتار زنجیر زلف است اینجا هم گرفتار قید و بند
که یکی از این دو مصرع به لحاظ تکرار معنایی حشو می نماید

و اینکه فر موده اید وارسته ام یعنی (رها) شده ام

وبعد اینکه زین قید و بند پا کن ای دوست را نگرفتم این قسمت از نظری دستوری مشکل دارد

پیشنهاد
تا قید وبند ی هست ، آرامش غریبست
وارسته ا ی ما را رها اینجا کن ایدوست

باز مصرع دوم بیت مطلع
رحمی به این شوریدۀ شیداکن ایدوست

و مصرع دوم بیت سوم از نظر محتوا و پیام تکراریست
یکی حشو می نماید
بگذاروبگذر،رحمتی برماکن ایدوست

مصرع اول بیت پایانی
بی دست و پا تا چند در دامم گذاری

کسی را به دام می کشند و زنجیر می کند
که دست و پا داشته باشد
کسی که دست و پا نداشته دام برایش چه معنی می دهد

به هر حال جسارتم را ببخشید بزر گوار

درودهابرشما استادگرام جناب آقای آصف زیبا ودلنواز بودبهره بردیم

درود ای دوست
مانند همه ی شعرهایتان استادانه سروده اید

دورود بر شما بزرگوار

درود بر شما استاد بزرگوار
بسیار زیبا میسرایید