مبهم

تو نگاهِ سردِ شب

بغضُ سیگار  روی لب

موجِ سنگینِ غرور

پُره غُصه پُرهِ تَب

مثل کابوثی عبث

داره میمیره تنم

داره سر میره عذاب

داره پر میشه سرم

شوقِ آواز دیگه مُرد

شوقِ پرواز دیگه رفت

حس مبهمِ سکوت

تو غُروب ، ساعت هفت

داره گُر میگیره باز

پشت شیشه غُربتم

تویِ کورانِ دروغ

زیرِ آماجِ تَبَم

گرمِ بوی الکلم

چهِ شیرینِ این گُناه

لحظهِ هام غرقِ غَمِ

هفته های من سیاه