سوی خدا راهی هست

از نیرنگ سرخ لاله ها
ازشوق تپیدن شکوفه ها
ازرخ شرمگین ماه بیدار
ازسوزناکی خورشید بر جسم سپیدار
 ازاندوه فرود باران نافرجام
بر صفحه پر عطش دهر
ازمیخانه ی رسوایی اذهان
 مملوغلغله ی مستی در جام 
ازرهسپاری بی سرود رود 
ازسکوت پر از هیاهوی ماهی ها
ازنماهنگ ناموزون روزگار 
ازعشق خالص لایتناهی
ازاشک سیال بی تاب زرهایی
ازنقاب خنده ی گریان هر دل
از جولان گری ایام سرکش
از طوفان خروشان تهی از حرف
از عروج غبار معلق در نور 
سوی کمان هفت رنگ 
بنگر 
بشنو 
که سوی خدا راهی است 
گر تو را تاب و توانی است...