در آشوب

دل را به بند میکشم تا جان رها کنم
اخلاق را رعایت اینجا تا کجا کنم ؟
از فلسفه پرسیدم و او گفت این جهان
را با سوالات مریضم مبتلا کنم
از پیشداوری حماقت پرورش دهند
پس من چگونه خوب و بد از هم جدا کنم ؟
فرمان نبردم از کسی جز ربّ شمس و ماه
جان را برای راه خوبی ها فدا کنم
دل را به بند میکشم تا جان کنم رها
فکری به خالق عظیم این سما کنم
در نیمه شب ها چشم می دوزم به آسمان
در زیر لب نیایش و ذکر و ثنا کنم
ای کاش فردا مهدی موعود می رسید
تا دست خود بر دامن آل عبا کنم
در فکر مرگم در سلوک خواب مبهمم
راز و نیازی در سکوتم با خدا کنم

۹۴/۸/۲۵