الاهی...
الاهی به ماه درخشان زیبا قسم
به دریا دهد جلوه ای خاص شبها قسم
به دریا فتد عکس ماه همچنان زآسمان
زامواج گردد هزاران تماشا قسم
به نخلی که سررا بلند کرده درآسمان
ثمر میدهد خوشه هائی زخرما قسم
به آن کودکی که پدر مرده ، باشد یتیم
بگیرد زمادر سراغی ز بابا قسم
به اشکی که آید زچشمش بدون جهت
کشد آه سوزنده از دل همانا قسم
به شبهای سردی که لرزان بود تابصبح
ندارد چنان پوششی بهر سرما قسم
چو بیند یکی کودکی را بود بی نیاز
کشد آه حسرت زدل تا ثریا قسم
به شبهای بسیار آرام دشت کویر
بُوَد آسمانش ز کوکب درخشا قسم
به کوه دماوند زیبای این سرزمین
شده قلّه اش مسکنی جای عنقا قسم
نسیمی که هر صبح آید زسمت شمال
کند روح را زنده مانند عیسی قسم
به آن آهوانی که در دشت و صحرا بسی
شدند همچنان زینت دشت و صحرا قسم
به آن یک غزالی گرفتار صیاد شد
نجاتش همی داد فرزند زهرا(س) قسم
دلم را صفا ده صفابخش دلها توئی
به دلهای پاکی که باشد مصفا قسم
به قرآن کلامی زسویت چه زیبا کلام
به حمد و به کهف و به مریم به طاها قسم
همانا که(گمنام) خواهان باشد تورا
به امروز و دیروز و چه آید به فردا قسم
سه شنبه دوازدهم دیماه نود شش.