سلامی دوباره جناب صادقی مود بزرگوار!
برای این که دیدگاه شما بیشتر در معرض دید باشه، تمام پاسخ به نظرهای انتهایی را پاک کردم تا دوستان بعدی هم نظر بدهند.
سپاس مجدد که یکی از دوبیتی ها به دلتان نشست.
درخصوص دوبیتی (به دستانم، گلِ احساس کارم) همان طور که قبلا نوشتم، یک بداهه بود در یکی از گروه های تلگرام. تصویر زنی که از لب ها به پایین مشخص بود و با لبخند، داشت گلدان گل را به مخاطب تقدیم می کرد. می خواستم در دفتر بداهه های احساس به سایت ارسال کنم که اشتباهی همراه دوبیتی های دیگر، اینجا آمد.با توجه به شرح مفصلی که قبلا درخصوص ویژگی های ضعف تالیف، ذیل همین پست جاری، در پاسخ به نظر شما نوشته بودم، لطف کنید برایم بنویسید شما کدام یک از ویژگی های ضعف تالیف را در این جمله دیده اید؛ تا برطرف کنم. چون حقیقتا هرچند این یک شعر بداهه بود، ولی بعد از سخن شما، هرچه فکر کردم، نتوانستم معیارهای ضعف تالیف را در آن پیدا کنم. با توجه به این که تاکنون قریب هزار دوبیتی سروده ام و بخشی از آن ها را آماده ی چاپ نموده ام، خیلی برایم مهم هست که سخنم پیراسته باشد.
(به دستانم گل احساس کارم)؛ یعنی با وسیله ی دستانم گل احساس را می کارم... زیرا یکی از معانی حرف اضافه ی (به)، معنای (با) است. کیفیت حذف حرف نشانه ی مفعولی (را) در این مصراع نیز، پیشینه ی ادبی در آثار بزرگان سخن پارسی دارد. (گل احساس) هم اضافه ی تشبیهی هست. می خواستم منتقل کنم که احساس، حتی از طریق دستانم نیز قابل انتقال هست.
البته دوبیتی مورد اشاره را بعدا چون دیگر از حالت بداهه و تصویر بیرون می آمد، در دفتر دست نویس اشعارم، به شکل زیر ویرایش کردم:
ز لب هایم، گل بوسه ببارم
به دستانم، گل عشقی بکارم
(یعنی با دستانم... ؛ به وسیله ی دستانم...)
درون التهاب قلب احساس،
فقط مهر و محبت را گذارم
***
در خصوص دوبیتی کیش و مات هم که توضیح دادم، چون پاک شده، دوباره می نویسم:
واژه ی (مات) در قافیه ی این دوبیتی، به سه معنای متفاوت به کار رفته و در واقع جناس تام هست:
_مات در مصراع اول: اصطلاح بازی شطرنج است و با واژه ی (رخ) در مصراع سوم، ایهام تناسب دارد.
_مات: در مصراع دوم، به معنای مبهوت است
_مات: در مصراع آخر، به مفهوم رنگ کدر و گرفتگی آینه به کار رفته است.
چون معانی متفاوت هست و جناس تام دارند، احساس می کنم از نظر بلاغی و ادبی خیلی هم خوب جاافتاده اند. اگه دیدگاه دیگری هست، لطفا مرقوم بفرمایید. چون من در برخی از رباعی ها و دوبیتی هایم، مخصوصا واژه های یکسان تلفظ؛ اما، دارای معانی متفاوت را قافیه قرار داده ام.
سپاس مجدد!