اسیر زنجیر

سلام و هزاران درود بر دوست اندیشمندم حفظکم الله

درود گرامی
جالب و زیباست

درودبرشما احسنت

از اسارت رهایی باید
درود بر شما
بسیار زیبا محکم
به تاریخ کهن نمانده نفسی
به عمر شاد نمانده کسی

واقعن حق باشماست...
ولیکن رهایی هرگز

احاطه کهنه، خرافات بسی
واقعاً درست فرموده اید
اندیشه تان مواج

.



درود برشما

تاریخ هزاره
به آبسالی مجاز و عرقِ جبینِ واقعیّتم بنگر
اگر خشکسالی لبهایم را نمی بینی .
به آئینه ی غبار گرفته ی دیوار سکوتم بنگر
اگر جای شلاق شفق را
در گُردِه ام نمی بینی .
اگر به آه سرد و نفس گیر
فین کاشان دماغت نمی نگری
بدان که خفقان شریعت
دیریست آغاز شده است .
نفس فانوسهای کوچه های مرطوب و خلوتمان
از بوی نفت سیاه بد جوری گرفته است .
گلوی ناودانهایمان
زیر نورد تکنولوژی
له و لَوَرده شده است .
کمر مترسکهایمان
زیر چرخِ تِ راکتورهای هسته ای شکسته
و هیچ آلاله ی زخم خورده ی مزرعه ای
دم بر نمی آورد .
آیا من دست پرورده ی پست ترین
خاکهای شمال و یمین نیستم
که در پیش خاکهای علّیین
لُنگ پهن میکنند ؟؟
بیا دردهای کهنه و زخمهای قدیمی
ملل ما را ببین
که چگونه در التهاب خلسه می لولند .
در لحظه ی هبوط که از لابلای جرز اوزون
ناخواسته به زمین های گر افتادم
در میان اوراق سنگین تاریخ هزاره
ثبت است .
من بودم که برای لقمه ای نان حلال
و سیر کردن کودکان آسیب و آواره
هزاران بار کارِ حرام کردم
و در دادگاه قاضیان ناخلف
به دورترین نقطه ی تاریک زمین
تبعید شدم .
باز آ که زخم اثنی عشری مان چرکین است
و ما به دنبال مرهمی
در انتهای کوچه های بن بست گرفتاریم .

باقر رمزی باصر

درود

درود بر شما استاد گرامی
زیبا سرودید
احسنت

درودبر شما