تبعیض

تبعيض

قطـــــــــره از چشمان من در آسمان تبخير شد

روح مـــــــــــن در اين هياهو باز در زنجيرشد

فصل سرد عاطفه هــــــــــــرگز نمي گردد بهار

مذهب و دير سعادت در وطـــــــــــــن تكفير شد

آبروي مي ريزد و خـــــون مي مكد اين احرمن

نزد ارباب رعيت كــــــــــــــــــــــار او تقدير شد

بر مراد دل رسيدن كـــــــــــــــــارما هر گز نبود

سرنوشت ما بدست ديگــــــــــــــران تحرير شد

مرغ اقبال وطـــــــــــــــن را بي بها پر كنده بود

در حصار نا مـــــــــــــرادي پيش من تصويرشد

خود كش و بيگانـه پرور كار ما در اين سراست

ناله اي  جان سوز كــــردن ؛لحظه اي تزويرشد

روزگار ما در ايـــــــــن جا خوش نمي گردد دگر

با زهــــــــــــــــــم تبعيض دگر بين ما تكثير شد

جـــــــــــــــاي ما در خانه اي همسايه نبود تا ابد

او زديدار مــــــــــــــــن و همسان من دلگير شد

گرچه از جـــــــــــــور زمان انديشه ام تاريك بود

گــــــــــــــردش گردون نمودم ذهن من تنوير شد