زمین لرزه ...

آه ای وای زمین وقتی که می لرزد   
براستی گویا انگاری که مرگ در زد     
آه دیشب بود دقیقا همین وقت ها      
وای که ناگهانی پرنده ی مرگ پر زد     
 آنها همگی مشغول زیستن بودند 
دور هم در فکر آنها که نیستن بودند  
 همگی ذره ای امید به فردا داشتند                                                                                      

ته دل هایشان امید به خدا داشتند   
بعضیها زیر لبها زمزمه میکردند دعا                                                                              

می گفت خدا فرزند من هست کجا                                
آسمان هم دلش از سنگ شده بود            
آنجا شبیه به میدان جنگ شده بود            
کسی خوابی به چشمان اش نبود             
اگر هم بود هیچ گاه امکان اش نبود             
 هیچ کسی نمیشد باورش ای خدا            
که زیر آوار است حال یاورش ای خدا        
آه یک کودک دل تنگ مادر شده بود            
یک مردی انگار دفن زیر در شده بود            
ای کاشکی که دیگر نبیند چشمانم              
من ز برای مردمان وطنم نگرانم             

شعر تقدیمی به هموطنان مظلوم کرمانشاهی

که در حادثه زمین لرزه اخیر

عده ای شان جان خود را از دست دادند و عده ای دیگر در موج سختی زندگی میکنند ... !