مصا ئب کربلا

اهالی شعر ناب با درود و سلام و عرض ادب و احترام محضر شما بزرگواران

بمناسبت اربعین حسینی قطعه شعری در قالب مثنوی آماده کرده ام که تقدیم حضور می کنم در واقع این اثر سخنان امام سجاد (ع) است کدر مصائب کربلا عنوان شده است واین حقیر این سخنان را به نظم در آورده ام که مطالب عنوان شده توسط آن حضرت را نیز در قسمت مطالب در سایت قرار داده ام البته این اثر مقداری طولانی است که به بزرگی خودتان بنده را ببخشید زیرا می خواستم حق مطلب را ادا کنم                                                              ارادتمند همه شما  حمید نوری  (احمد)

          مصا ئب کربلا

 

پرسید  کسی ا ز  شهِ   سجاده ی  ساجد

از جمله  مصا ئب ، کدامین  شده  واجد

چون معرکه در کرب  و بلا  گشت  بپایان

از  جمله  مصیبت ،  کدام  گشت  نمایان

فرمود  امام  آن  شهِ  ساجد به  دل خون

در شام  بسی رنج  و مصیبت ، شد افزون

چون ما  به  ا سیری ،  برآن شهر رسیدیم 

هم  یا ور و همرا ه ، در آن دهر ندیدیم

با  گُرز  و  سنا ن  آمده   بودند  به  برِ ما

 تا   با ز  بکوبند  ،  زِ  سنگها   به  سرِ ما

با  نیزه  و  شمشیر  به  ما  حمله  نمودند

در دل همگی قصه ای  از کینه  سرودند

بس  هِلهله کردند  و بسی شادی  نمودند

ا ز  درد  و  گرفتاریِ  ما   قصه  سرودند

بس خنده کنان طبل زدند داخل آن شهر

 کردند  بپا  جشن  و سُروری  برِ آن دهر

سرها یِ  به  نیزه ،  چو  بر شام  رسیدند

آشوب  بپا  گشت و همه  جا مه دریدند

آن  وا قعه  را  زینب  کبری که  نظر کرد

 از شیون و  زاری ، در آن شهر حذر کرد

شمشیر  زدند  بر  بد نِ   قا سم   و  اکبر

کردند   جسارت   همه   بر  آ لِ  پیمبر

دادند همه  دشنام ، به  سرهای  شهیدان

با شادی نمودندهمه را ، جمع به میدان

در  شهر  فکند ند  ز   با لا   به   سرِ  ما

بس آب و بس آتش ، که سوزد جگرِ ما

بردند  به  چرخش  همگی  را  به خیابان

گفتند  به   ما ها   همه  دشنام  فراوان

گفتند  به  مردم  ، که  اینان  نه  زِمایند

 بل  خارجیند   و   زِ  بر  ما   بِدَر  آیند

اینا ن ،  هما ن   دشمن  اجداد  شمایند

شمشیر  بر  آرید  که   فرصت  ننمایند

این شمه ای از  نا ئبه ای  بود که دیدیم

در شام  بسی  رنج  و گرفتاری کشیدیم

 

اینک سخنم  بشنو تو ای عا شق حضرت

کز عشق امام گشته وجود تو به حسرت

از  و ا قعه ی  کرب و بلا  ، درس  بدانیم

بر  گِردِ  ا ما م   و   و لی  ا مر  بمانیم

یاران  ا مام  د ر  سفرِ  عشق  چه  دیدند

اینگونه  ز دنیا  و  ا ز  این  دهر  بُریدند

در معرکه ی کرب و بلا عشق چه ها کرد

دلها  همه  ویران  شد  و آشوب بپا کرد

پس  کرب  و بلا   بار  دگر  پیش   بیاید

عشق است که هر کارِ نشد چاره  نماید

پس یار امام  هستی  اگر ( احمد )  راوی

از عشق  و  ارادت  بنویس تا که  توا نی

 

 

حمید نوری (احمد) آبا نماه 1396