سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- خون بازی ۵- ...تاک ترنم... ۶- 🏴 وای مادر 🏴 ۷- نوبت مطب ۸- خورشید به تاراج رفته ۹- خویشاوندان بی مقصد ۱۰- چی چی نی حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزچهارشنبه 30 آبان 1403 19 جمادى الأولى 1446 Wednesday 20 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۵۱ شاعر این شعر را خوانده اند
جمیله عجم(بانوی واژه ها)،وحید کاظمی،حمیدنوری(احمد)،سینا دژآگه،سمانه باقرزاده،آرزو نامداری (عتیق)،محمدکریمی (پویا)،رعنا بهارلویی تخلص باغبان،مهتاب ایزدسرشت(مه)،ابوالفضل رمضانی (ا تنها)،مهدی صادقی مود،رسول محمدی(خیال)،نیره ناصری نسب،فکری احمدی زاده(ملحق)،عباسعلی استکی(چشمه)،روح اله سرداری،علی صادقی،فريدوني ( شهزاد)،سیدابراهیم میری ((سید))،مجید خوش خلق سیما،حسن کریمی،سیده محجوبه حسینی نوذری،حسام الدین مهرابی،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،موسی ظهوری آرام(آرام)،زهرا منصوری،ابوالحسن انصاری (الف رها)،سهیل بهنود،لیلا باباخانی (سما الغزل )،نرگس فتحی زاده(موژان)،عظیمه ایرانپور،مرضیه سادات هاشمی،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،علی نصرالهی (مجنون)،موسی عباسی مقدم،پریا سلیمی،واو بافرانی،سعیده سلماسی (سارا)،ســــــــتوده،نقی باقری،امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)،علیرضا آرین مهر،فریبا غضنفری (آرام)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،علی جعفری،علی رفیعی(امید)،حمید رفیعی راد (کوروش)،همایون فتاح متخلص به رند،جواد کریمی،هنری داودیان،محمد جواد عطاالهی
نقدها و نظرات
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۵:۵۰
سینای عزیز و همتبار خوبم یک دنیا ممنونم بابت تقدیمی بسیار زیبا و ارزشمندت امیدوارم همیشه در اوج کمال و معرفت ببینم شما را    
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۵:۳۱
در ایستگاهِ قلبِ غمگینم زمین گیرمچشم انتظارِ یک قطارِ شعرِ بی مقصد دارم خودم را روی کاغذ می نویسم باز خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد دنیای انسان ها پشیزی هم نمی ارزد بنیان آن آب است و آخر می شود بر باد 2: سلام سینا چیکارکردیییی اول صبحی حسابی حال وهوامونو عوض کردی بااین شعرزیبایت احسنتتتتتتتت هربنداین چهارپاره برای خودش یه شعرزیبابودوحرفهای زیادی برای گفتن با وجود اینکه طولانی هم شده بود اما هربندشو که می خوندی ولعت برای خوندن بندبعدی زیادترمیشد ومخاطب را به دنبال خودش می کشوند کیفورشدیممممم زیباوشورانگیزبود هزاران آفریننن برم یه باردیگه ام بخونمش   پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۷:۴۴
سلام دوست عزیزتقدیمی بسیار زیبایی است مبارک خودم و بقیه دوستان عزیز و اساتید بزرگوار باشید تشکر بابت محبت شما
 دوشنبه ۸ آبان ۱۳۹۶ ۰۸:۱۳
درود احسنت زنده باشی به مهر همواره در اوج
 سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۰۰:۳۰
در ایستگاهِ قلبِ غمگینم زمین گیرمچشم انتظارِ یک قطارِ شعرِ بی مقصد دارم خودم را روی کاغذ می نویسم (سوت) خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد امشب تو را جان عزیزت گریه را بس کن ای چشم گلگونی که ماندی خیره بر دیوار ای بغض لامصّب گلویم را رها کن ، زود سینای تنها را به دست شعر خود بسپار باور نمی کردم که روزی واژه پردازی تسکین دردم باشد و چیزی که می خواهم وقتی که چشمانِ ترم را غصّه می بوسد یک بیت گردد همنشین گاه و بی گاهم در پنج اسفندِ هزار و سیصد و اندی... روحی سراسر شِکوه در دنیای تنگ افتاد کاش اختیار از جبرِ هستی کم نمی آورد من بودم آن ماهی که در چنگ پلنگ افتاد بودن برایم رنگ خوبی داشت وقتی که با شوق و لذّت قاصدک را فوت می کردم یا در خیابان ... بوقِ ماشین ... جیغ کودک ها توپ سفیدم را به بالا شوت می کردم آن روز ها مانند گنجشکی رها بودم یک بچّه ی مظلوم و ساکت ، فکرِ ماشینم موی بلندم را به دست باد می دادم دلخوش به جنگ ِ سایه با شمشیر ِ چوبینم دوران شیرین رفت و ما ماندیم و دلتنگی یک قلب پر درد و گلویی مملو از فریاد دنیای انسان ها پشیزی هم نمی ارزد بنیان آن آب است و آخر می شود بر باد چندی به ریش و ریشه ی هر چیز می خندیم در بزم درد آلود و حزن انگیز دلقک ها از مکرِ روباه و کلاغِ قصّه می گوییم تا گرم باشد نبض بازار مترسک ها خوردن،تنفس،خواب ... (صد) عاداتِ تکراری کلاً فقط هستیم و با هم زنده می مانیم دلخوش به فردایی که بوی زندگی دارد در بازی امروز مان بازنده می مانیم .... مابین این آشوب حسرتبار و زجر آور حسّی غریبانه به پاییزِ دلم سر زد او عشق بود و من ندانستم چه بی رحم است آسیمه آمد تیشه را بر ریشه (چه) بدتر زد .... ای مرکزِ منظومه ی بی نقص رویاهام در من هزاران "من" به دورت چرخ می خوردند پروانه آسا ، بی تعلل ، مستِ مستانه عاشق شدند و سوختند و بی صدا مردند از بالشان خاکستری پوسیده بر جا ماند بادِ فراموشی همان را هم فراری داد هرکس که بویید از نسیم سرد خاکستر از چاله بیرون شد درون چاه عشق افتاد گفتم فقط شاید ، فقط شاید ، فقط شاید . . . مثل تو بد باشم ، ولی طاقت نیاوردی گاهی فقط باید ، فقط باید ، فقط باید . . . با چشم بسته حرف دل را گوش (می دادی) "سوسوی" ماهم پشت ابری تیره گون مانده "کم کم" وجودم را شبی تاریک می گیرد "تق تق" بزن بر در، بیا امشب مرا دریاب "دل دل" نکن قلبم بدون عشق می میرد "هق هق"برایم انعکاسی آشنا دارد "تک تک"شقایق های عاشق اشک می بارند "نم نم" نمایان می شود باران دلتنگی تیک تاک های ساعتم مامور آزارند "ای شاهِ بی مهران" ، "امیر بی وفایی ها" پروانه ها من بودم و خاکسترش شعرم از عمق چشمم حسّ ِ عشقت داشت می بارید باوری نکردی خُب ! از این هم بدترش شعرم عیبی ندارد نازنینم خوب و راحت باش من هم خدایی دارم و تنها نمی مانم اما اگر چون کوه باشم قرص و پابر جا بعدِ تو می بُرّم عزیزم ، خوب می دانم شعرم که شد معجونی از اضداد و وحدت ها - آیینه ای ناظر به اعماقِ دلی شاعر - پژواکِ عشقت را مشدّد کن،بخوان با من آیینه را بشکن به زیر پای هر عابر ************************************* تقدیم به اساتید بزرگوار و دوستان مهربانم سلام و عرض ادب رمضان برشما مبارک طاعاتتون قبولِ حق و الحق که بهترین شعرِ هفته و ماه وسال باشد این دلگویه ی ارزشمندِ شما . زنده باشید . دلنشین ، استادانه و ژرف اندیش می سرایید . آیینه را نشکن به زیرِ پای هر عابر شعرت جنون ِ تُردِ عقلِ جام ِ مست اندیش در باورِ احساس ِ چشمِ تَر ز بیداری حق را نفَس کش از هوای ابرِ هستی کیش (تقدیم دلِ عرفان سِیرِ شما) سرافرازباشید و در عزّتِ مستدام همچنان مانا.  پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۰:۳۵
هرچه میخواهم از تو بنویسم...شعر ناگفته ای نمی ماند......به نام حق سلام بر آقا سینای نازنین و الحق شاعر  دست مریزاد آقا گل کاشتی واقعا...آفرین برشما هجده پاره خواندم ولی خم به ابرو نیامد که چرا طول کشیده... همیشه شعر های شما در ذهن من تصوراتی پدید می آورند که قریب به اتفاق حس همزاد پنداری هم کنارش هست.. ناخود آگاه وقتی بند اول را خواندم...تا ته داستان را در ذهن گذراندم که با چه شاهکاری روبرو خواهم بود... بقول قدما سالی که نکوست از بهارش پیداست... بیت دوم بند اولتان چقدر زیباست..به غایت دلنشین است شاعری که خود را مینویسد و خودکاری که جنون آمیز می رقصد...این رقص جنون آمیز که رقاصش خودکار باشد قطعا باید نوازنده ی خوبی هم داشته باشد که خودکار را به رقص آورد... قطار شعری که از استگاه قلب شاعر عبور میکند.. **** بند دوم همانطور که انتظار داشتم مرا وارد سناریویی جدید کرد که در عین پیوستگی مستقل بود...شاعری که حالا اعتراض را آغاز کرده و ابتدا آن را از خودش شروع میکند...چشم ها لطف کنید گریه نکنید اصلا حوصله تان را ندارم...این تصورات در ذهن من درست مانند کارکترهای بی حد و مرز کارتونی اند که گاها حق دارند با لب و لوچه شان ببینند...یا با دست هاشان حرف بزنند..اصلا از پشت کله شان چشم دربیاورند...ای بغض ها بی زحمت بیخیال گلوی ما شوید....سینای تنها را بگذارید کنار شعر هایش باشد،در نوع خودش بی نظیر است بند سوم اما ادامه همین سناریوست آینده ای شاعر نمی خواست ولی محقق شد..درست همان چیزی که همه با آن روبرو هستند...اما برای هرکس در شکلی نمود پیدا میکند که غالبا برای شاعران باید همنشینی با واژه باشد... نوشته ای گذاشته بودم در همین چند روز پیش چقدرحالو هوای آن نوشته در این بیت برایم تداعی شد و این بند به نظرم یکی از قوی ترین بند های این چهارپاره است احسنت برشما بند چهارم به نظرم اوج کار است...چه کرده ای با این واژه ها اشاره به اینکه هرکس تعیین کننده ی آیا به دنیا بیاین یا نه_خودش نیست و کمر شکن کردن اختیاری به ورطه ی نقیضه کشیده میشود...و از آن مهم تر اثر انگشتی که شاعر می گذارد پنجم اسفند ماه و زمینی شدن یک روح..که حالا به این واسطه شکوه میکند و اختیار را زیر سوال می برد...پتانسیلی که به خوبی استفاده شده و تداعی کننده ابیات دیگریست از دیگر شاعران در ذهن بنده که آن ها هم خوب از این پتانسیل استفاده کرده اند از قبیل بیت(من سیزده روزه که آبانم....برگا قلم کردند پاهامو)//و یا یک بیت از یک سیاهه نویس چموش(من کودکی در قلب بهمن ماه/با مادری افتاده در تقدیر)...  احسنت برشما **** از آن جا قصد دارم کامل و با تمام جزئیات در وسع خود به حلاجی این شاهکار بپردازم بگذارید ادامه را در قسمت هایی دیگر ارائه کنم که موجب ملال عزیزان نکردد.... ادامه دارد..
جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۱۲:۴۵
سلام مجدد ادامه عرایضم... بند شماره پنج... بودن برایم حس خوبی داشت...وقتی که... در این قسمت شعر باز شاعر وارد دوران کودکی میشود...اگر یک بند به عقب برگردیم متوجه میشویم این مسیر را به ترتیبش طی کرده ایم و ادامه نیز خواهیم داد..این بند را که خواندم حال و هوای شعر صحنه علی رضا آذر را یافتم هرچند شاعر با پردازشات متفاوتی از دورن گذشته اش گفته و ترکیبات بدیعی پدید آورده... قاصدک نشانه ی جالبیست...برداشت بنده نگاه رویایی شاعر به آینده است که یک اتوپیای قریب الوقوع را تصور میکند و به سبب آنکه خود را پیروز می داند خوشحال است...و بیت بعد که به نظرم یک تلنگر بسیاار زیبا به خواننده میزند...فقط بنده یوق و جیغ را کنار هم نمی پسندم،زیرا کژتابی ایجاد میکند...میشود این طور برداشت کرد که کودکان هم بوق میزنند هم جیغ میکشند که این منظور شاعر نبوده،است ولی رخ می دهد.. پیشنهاد بنده این است که اگر بوق و جیغ را حذف کنیم و جایش "های و هوی" بگذاریم کمی مناسب تر است. ***** بند ششم ادامه ی خاطره بازی های شاعر است که کلنگش در همان بند پنجم خورده...تصاویر زیبا پرداخته و ایجاد کرده که علاوه بر همه ی ویژگی های مناسب،ملموس نیز هست حال یگذارید کمی از شعر کذایی که پیشتر گفتم را مرور کنیم... ((ای بر پدرت دنیا،آن باغ جوانم کو؟ دریاچه‌ی آرامم،کوه هیجانم کو؟ بر آینه‌ی خانه جای کف دستم نیست آن پنجره‌ای را که با توپ شکستم نیست پشتم به پدر گرم و دنیا خودِ مادر بود تنها خطرِ ممکن،اطرافِ سماور بود از معرکه‌ها دور و در مهلکه‌ها ایمن. یک ذهنِ هزار آیا،از چیستی آبستن یک هستیِ سردستی در بود و عدم بودم گور پدر دنیا،مشغول خودم بودم هرطور دلم می‌خواست آینده جلو می‌رفت هر شعبده‌ای دستش رو می‌شد و لو می‌رفت صد مرتبه می‌کشتند،یک‌بار نمی‌مردم حالم که به هم می‌ریخت جز حرص نمی‌خوردم)) ***** و باز در بند هشتم باز میگردیم به حال و هوای بند های ابتدایی،که گریز شاعر به گذشته در سه بند گریزی موفق است که خواننده را مجاب میکند ادامه مسیر را طی کند... یک بند نمادین،پر از جوش وخروش،اعتراض و حرفهایی که مسکوت مانده...پس بگذاریم هر کس برداشت خود را داشته باشد بهتر است.. **** بند نهم هم بند کاملیست...از هر جهت بنده از این بند خیلی خوشم آمد،یک انتقاد زیبا زندگی در آینده و باز ماندن از حال.. چو فردا شود فکر فردا کنیم...چرا فکر بیهوده حالا کنیم؟؟/ بندی های یک چار پاره ی موفق درست مثل رباعی هستند باید سطر آخر تمام کننده ی خوبی باشد..اگر به لحاظ فنی بنگریم این بند از تمام بنده ها سر تر است هرچند همانطور که عرض کردم به جهت فنی... انشالله باز خدمت خواهم رسید... امیدوارم پرچانگیم موجب خستگیتان نشده باشد پایدار باشید ادامه دارد.. جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۱۵:۵۰
درود دوباره...بند دهم خوب آغاز میشود و خوب هم به پایان میرسد.. و خبراز عشقی میدهد که قرار است نافرجام باشد و این مهم در واژگان قابل لمس است... ***** ای مرکز منظومه ی بی نقص زویاهام... رویاهایی که به منظومه تشبیه شوند... معشوقه ای که به خورشید تشبیه شود و من های فراوانی درون یک من! به سیراتی که دارند در اینمدار می چرخند... و همه ی این ها در یک بیت...بنده به وجد می آورد.. و ادامه یک بست سازی بی نظیر باز پروانه هایی که میچرخند به دور شمع و مرا به یاد منطق الطیر جناب عطار می اندازد... این یکی پروانه می شد مست مست/پای کوبان برسر آتش نشست دست در کش کرد با آتش به هم/خویش را گم کرد با او خوش بهم چون گرفت آتش ز سر تا پای او/سرخ شد چون آتشی اعضای او و... احسنت برشما *** حال پروانگان بیچاره یعنی منهای درون من...شاید بتوان گفت روحی تکه تکه شده در واقع همه برای یکی...که بالشان خاکستر شده،انگاری همان خاکستر هم خاصیت افیونی عاشق سازی پیدا کرده است...واقعا احسنت برشما این ها را چه طور اینقدر استادانه کنار هم چیده اید..و درچه حالی ...... الله و علم درود برشما **** از بند سیزدهم تا شانزدهم هم شعر مسیری را که باید طی میکند..شکوه ها...ناکامی ها..درد ها...گلایه های مکرر دلیل تراشی ها،و درست همه ی آن چیز هایی که ویژگی یک فرد عاشق است..... **** بند هفدهم شعر توضیحیست بر هر آننچه چند بند قبل تر گفته شده بود..فقط این را عرض کنم که این بند به قدرت بندهای پیشین نیست و شاعرفقط تضرع را به تصویر کشیده و در این کار هم موفق بوده اما از تعابیر و ترکیبات چند وجهی بنده های قبلی خبری نیست...اما باز عرض کنم که برای پایان یک چارپاره به صورت موفق باید بند های آخر را کمی ساده انگار تر و خاموش تر بیان کرد تا در جای مناسب بشود شعر را پایان برد.. ***** و بند نهایی... شعرم که شد معجونی از اضداد و وحدت ها _آیینه ای ناظر به اعماق دلی شاعر_ پژواک عشقت را مشدد کن،بخوان با من آیینه را بشکن به زیر پای هر عابر دوگانگي و کثرت گرايي در عرصه هستي از يک طرف و وحدت اضداد از طرف ديگر، پيوسته در قلمرو هستي شناسي و شناخت شناسي از ديرباز مورد توجه حکما و عرفا بوده است. اين بحث در تفکرات فلسفي به ويژه در نظريه شناخت در قالب سوژه و ابژه، رابطه عالم و معلوم و نقش "من" در تبيين جهان مطرح است. هم چنين درباره ماهيت علم که آيا صرفا همان پديده هاي انعکاسي ذهني، يا حاصل همبستگي فعاليت هاي ذهني با موضوعات عيني است، يا اينکه علم که موضوع و متعلق علم را تشکيل مي دهد از ثبات نسبي برخوردار است، بعد درون ذاتي آن که نقش فاعل و برداشت فرد درآن موثر است، حتي در يک موضوع معلوم، اختلاف نظرهاي متفاوتي را به دنبال داشته و دارد. دیگر بیش از این بحث را به ابطال نکشم که کفایت میکند... به هرحال شعر بسیار زیبایی خواندم از شما....استادانه و زیبا فلسفی و عاشقانه...نوستالژیک و خوش پرداخت... موفق و موید و پایدار باشید یاعلی
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۵:۴۴
درود بر شما بسیار زیبا و خواندنی براتون بهترینها رو آرزو میکنم و میدونم بهش خواهی رسید
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۷:۱۸
سلام آقا سینای عزیز خیلی عالی واقعا باعث افتخارید امیدوارم شادی جای غصه هاتون را بگیره و همیشه شاد باشید نم نم\" نمایان می شود باران دلتنگی تیک تاک های ساعتم مامور آزارند
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۷:۴۶
درودجناب سینای عزیز بسیارزیباوخواندی لذت بردم دست مریزاد ماناباشید
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۸:۲۸
درود دوست شاعر و جوان و توانمندمچهار پاره های زیبایی از شما خواندم لذت وافر بردم درود برشما مثل همیشه زیبا ودر خور تحسین پایدار باشید و سبز
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۰۹:۱۰
درود برشما جناب دژاگه استاد گرامیبسیار عالی پیروز و موفق باشید  پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۰:۰۶
سلامسینای خوب... عالی وبلند بالا بود ممنونم
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۱:۰۷
سلام جناب دژاگه عزیزعالی و تمام احسنت
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۱۵:۰۹
درود و آفرین بر سینای گرانقدرشعری در خور تحسین مرحبا بر قلم نابت افکارت همیشه بلند
 پنجشنبه ۴ آبان ۱۳۹۶ ۲۰:۱۷
سلام وعرض ادب محضر جناب سینای عزیز ودوست داشتنی خواندم وبهرمند شدم الحق که عالی قلم زدی تماما در خور تحسین فقط یه کوچولو ((امشب تو را جان عزیزت گریه را بس کن)) یه جورایی به قوت مابقی نبود..منظورم قسمت دومشه....گریه را بس کن.... والبته این به خاطر توقع بالای بنده از شماست یا حق ./  جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۱۳:۱۶
تراوشي دل اندود و زيبادرود
 جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۱۶:۱۵
درودرقص قلمتان جاوید
 جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۲۰:۱۷
باور نمی کردم که روزی واژه پردازیتسکین دردم باشد و چیزی که می خواهم وقتی که چشمانِ ترم را غصّه می بوسد یک بیت گردد همنشین گاه و بی گاهم درود بی پایان خدمت استاد فرهیخته و برادر بزرگوار جناب دژاگه گرامی .. چه قصه زیبایی از دلدادگی در قالبی زیبا از شعری هنرمندانه ..سپاس
 جمعه ۵ آبان ۱۳۹۶ ۲۱:۴۰
سلام عرض ادب جناب دژاگه بسیار زیبا وپر محتویلذت بردیم از جذبه های این چهار پاره دلنشین
 شنبه ۶ آبان ۱۳۹۶ ۱۰:۴۵
سلام بسیار زیبا واستادانه سرودید تمامی ابیات زیبا بود ممنون از خلق این اثر فاخر  شنبه ۶ آبان ۱۳۹۶ ۱۶:۰۴
سلام دوست عزیز وارجمندبسیار زیبا ست سپاس فراوان و
 شنبه ۶ آبان ۱۳۹۶ ۱۶:۳۵
سلام ودرود استادگرامی چارپاره ای عالی باتصاویری خیال انگیززبان ومضمونی نو محتوایی قابل تامل..دست مریزاد  شنبه ۶ آبان ۱۳۹۶ ۱۶:۵۹
سلام سینا جان بسیااااار زیبااااا آفرین هاااااا دارم خودم را روی کاغذ می نویسم باز خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد در ایستگاهِ قلبِ غمگینم زمین گیرم چشم انتظارِ یک قطارِ شعرِ بی مقصد بسیاااااار عالی مبارک استادان گرامی ممنون از تقدیمی ارزشمندت  شنبه ۶ آبان ۱۳۹۶ ۲۲:۱۹
سلام بسیار زیباست سبز باشید
 يکشنبه ۷ آبان ۱۳۹۶ ۱۰:۳۰
من هم خدایی دارم و تنها نمی مانمدرود بر شما با اینکه تلخ بود ولی از این همه هنر و زیبایی که در این اثر فاخر موج میزد خیلی لذت بردم قلمتان سبز و نویسا  دوشنبه ۸ آبان ۱۳۹۶ ۱۶:۱۴
درود بر دوست و استاد عزیز و مهربانم، سینای عزیزم چهار پاره ای ناب سرودید، آنقدر زیبا که با چند بار خواندن هم باز کششی مرا به سوی ان میکشد تا دوباره از خواندنش لذت برم، و از این پاره بی امان لذت بردم در پنج اسفند هزار و سیصد و اندی... روحی سراسر شِکوه در دنیای تنگ افتاد کاش اختیار از جبر هستی کم نمی آورد من بودم آن ماهی که در چنگ پلنگ افتاد واقعا زیباست ... سپاس از اینکه ما را هم شریک خواندنش کردی که گرمایی ست در شعرت که از ما میبرد سردی این گفته از من نیست که دل گفت و ما نگاشتیم خوشحالم که استادی عزیز در کنار خود دارم  سه شنبه ۹ آبان ۱۳۹۶ ۰۷:۱۳
سلام دوست عزیز و گرامیزیبا سرودید زیبای زیبای زیبا احسنت بر شما  سه شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۶ ۱۴:۵۳
سلام و عرض ارادت جناب دژآگه عزیزعجب گلی کاشتید با این چارپاره ی پر مفهوم و دلنشین!!!! البته گل که نه گلستانیست این شعر زبانش و تصاویرش با شعرهای دیگری که از شما خواندم فرق دارد و البته بسیار پخته است و استادانه بنده باید شما رو استاد خطاب کنم بعضی پاره ها واقعا کولاک کردند . زیاد بودند اما چندتا از بهترینهایشان که هم از لحاظ معنی و هم اصول و زبان شاخص ترند در زیر می آورم: در ایستگاهِ قلبِ غمگینم زمین گیرم چشم انتظارِ یک قطارِ شعرِ بی مقصد دارم خودم را روی کاغذ می نویسم باز خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد در پنج اسفند هزار و سیصد و اندی... روحی سراسر شِکوه در دنیای تنگ افتاد کاش اختیار از جبر هستی کم نمی آورد من بودم آن ماهی که در چنگ پلنگ افتاد بودن برایم رنگ خوبی داشت وقتی که با شوق و لذّت قاصدک را فوت می کردم یا در خیابان بین بوق و جیغ کودک ها توپ سفیدم را به بالا شوت می کردم آن روز ها مانند گنجشکی رها بودم یک بچّه ی مظلوم و ساکت ، فکر ماشینم موی بلندم را به دست باد می دادم دلخوش به جنگ سایه با شمشیر چوبینم دوران شیرین رفت و ما ماندیم و دلتنگی یک قلب پر درد و گلویی مملو از فریاد دنیای انسان ها پشیزی هم نمی ارزد بنیان آن آب است و آخر می شود بر باد چندی به ریش و ریشه ی هر چیز می خندیم در بزم درد آلود و حزن انگیز دلقک ها از مکرِ روباه و کلاغِ قصه می گوییم تا گرم باشد نبض بازار مترسک ها . خیلی پاره های دیگر.... به شخصه پاره ی اول و هفتم مخصوصا مصرع آخرش را بیش از همه می پسندم از لحاظ مفهوم فوق العاده است به نظرم باید این تفاوت و تغییر را ادامه دهید در سرایشات بعدی که بی شک کدر شعر و آینده ی ادبیات فارسی خواهید درخشید موفق ترین باشی شاعر هنرمند در پناه مهر خودش  يکشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۶ ۱۸:۱۳
بسیار زیبا
 يکشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۷ ۲۲:۰۷
سلام اقای دژاگه عزیز عالی بود .بسیارزیبا گفتی.  دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۷ ۲۱:۲۹
سلام و درود بر شاعر توانا جناب دژاگه عزیزچقدر زیبا و دلنشین و خواندنی بود همیشه موفق باشی قلمت مانا سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۱۱:۲۶
 سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۱۲:۴۵
سلام و درودشاعرگرامیسروده زیبایی است برقرار باشید  سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۱۴:۳۷
درود جناب سینا جان دژاگه خیلی زیبابود همیشه از خوندنت لذت می برم
 سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۱۸:۰۵
مسحور زیبایی کلامتان شده ام
سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۲۳:۰۰
خودکار در دستم جنون آمیز می رقصد....به به خواندم دوباره و باز لذت بردم.  سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷ ۲۳:۵۵
درودها جناب دژاگهبسیار زیبا و جذاب و خواندنی دستمریزاد
چهارشنبه ۲ خرداد ۱۳۹۷ ۰۱:۳۰
درود مجدد جناب دژاگه زیباقلم
 چهارشنبه ۲ خرداد ۱۳۹۷ ۲۲:۴۴
لذتبخشزیبا خوش قلم درودتان
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
علی نظری سرمازه
مهرداد مانا
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
دانیال فریادی 
شاهزاده خانوم 
شاهین زراعتی رضایی (آرمان) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.