تهرون

دورود بر شماجناب نوش آذری

بنده تعدادبسیار کمی ترانه سوردم اون هم به اصرار دوستان..اماترانه رو مفهمم و در حد فهمم از ترانه شما سخن میگم
اول اینکه ریتم خوبی رو میشه درشعر پیدا کرد و در خوانش چندم بعضی ابیات رو فهمید
به نظرم با علامت گذاری میشد این مشکل رو حل کرد
به طور مثال در مصرع
اخر رسیدش فصل نزدیکی به دو شکل میشه خوند
آخر،رسیدش فصل نزدیکی
آخر رسیدش،فصل نزدیکی

که شکل دوم صحیحه

و در مورد بعضی قوافی که فکر میکنم رعایت کردنشون نیاز ترانه شما بود اما شما تنها به شکل سماعی اون ها و حتی از اون ازادتر بسنده کردید
به طور مثال
نازی و سمی
یا وِلِت و گذر

شما به "یست آخر در نازی و سمی تکیه کردید و در قافیه های بعد به واژه"کردن "!که اینهاردیف محسوب میشن و واژه های ما قبل هر گز هم قافیه نیستند

ودر آخر مضمونی رو بیان کردید که تصویر زیبایی میتونه بسازه اما این تصویر بارها و بارها توسط ترانه سرایان قبلا ساخته شد
پس شما برای اینکار باید خیلی خیلی محکم تر عمل میکردید که به عقیده من این چنین نبوده
تصویری ساخنه شده از یک جدایی نا خواسته از شاعر،به تلخی ویرانی های جنگ وبه کهنگی و دردمندی زمان جنگهای جهانی...
بارها تاکید بر اینکه امروز مثل ان روز ها نیست با تکرار مصرع
اینجا تهرونه کازابلانکا نیست..اما حیف این ترجیع بند ترانه رو دقیقا زمانهایی استفاده کردیدکه هیچ کمکی به تصویر سازی و تایید وشورع بندماقبل و بعد از خودش نمیکنه
دلیلش هم به نظر من اینه که در این بیت بین مصرع اول و دوم ارتباط کافی وجود نداره


به طور مثال:
بند اول
تهرون وبودن یا پاریس بودن هیچ فرقی نمیکنه که پایان خوشبختی و فصل تاریکی رو بیان کنه

به هر حال این یک نظربود و شما وشعرتون بسیار ارزشمند و عالی هستید