من اگر می مردم

درود گرامی
غمگین و زیباست

سلام دوست خوبم
آفرین
درود بر تو نیمایی قشنگی بود
راستش از نیماییت بیشتر خوشم آمد
احسنت

تو اگر می ماندی
آسمان آبی بود
تو اگر می ماندی
قصه ها شاد بودند

سلامت باشید و نویسا

درود بزرگوار زیبا بود

درود بر شما همایون جان
بنده هم مثل عماد عزیز این نیمایی بیشتر به دلم نشست.
(هرچند زیاد با سبکهای نو انس نمی گیرم)
ولی قشنگ نوشتی
آفرین دوست خوبم
موفق باشی

سلام جمشید عزیز.
این شعرت را حسابی دوست داشتم فوق العاده بود،شده بود شبیه شعر های سهراب.
زیا زیبا زیبا

اما چند پیشنهاد داشتم برایت

به جای اندرین که واژه ی قدیمی و دور از کاربرد است میتوانی بگذاری "در دلِ"(در دل جنگل سبز)

قصه ها شاد بودند....کمی ریتم را بهم زده اگر باشد (قصه ها شادی بود) بهتر میشود.

می رسد ناله ی تنهایی باد
شنوم زوزه ی بی یاری گرگ
لاش خوران می آیند
پیشنهاد من برای این تیکه این است:
میرسد ناله ی تنهایی باد(خودش)
زوزه ی خسته ی گرک
و صدای پر کرکس در باد

به جای اری من زنده ام← زنده ام من زنده(ریتمش بهتر میشود)


واز آن دور دست ها ←و از آن دور که بود

در مجموع شعرت بسیار عالیست،و این ها هم پیشنهاداتی بود که میتوانی نپذیری.

درپناه حق

درود بر شما دوست گرامی
زیبا و دلنشین و پر احساس سرودید
احسنت...

سلام و درود حضور جناب همایون
بسیار عالی و زیبا سروده اید
سرشار از احساس و با خوش ذوقی تمام قلم زده اید.