راه بلا

در ره عشق بپای سرو جان باید رفت

تا بدریای عدم ،فـصـل امان باید رفت

گر دو صد تیغ بلا آخته اندر ره عشق

در دم تیغ بلا رقص کنان باید رفت

رهرو مـعرفت و عشق بلا جو باید

در تـنعم نتوان،لیک پیان* باید رفت

ای گرفتارهوا و هوس دنیی دون

قدمی از پی مقصود جهان باید رفت

قاف سیمرغ چو شد مقصد مرغان هوا

درهوا داری جان در طیران باید رفت

گر گدایی و اگر پادشهی خود زنهار

در ره حادثه بی نام و نشان باید رفت

غرض از کعبه و بتخانه اگر خانه خداست

از نشانگاه خطش سوی بتان باید رفت

محضر پیر مغان بار نداریم هنوز

وز پی داعیه ی مغبچگان باید رفت

قوت جانست چو یاقوت لبانش " رافض "

در طلبکاری آن قوت روان باید رفت

پیان = مست لول ،مست مست